E-Diaspora

“Shota” nga Aarau e ndez atmosferën në Gjermani

Edhe një herë, festivali veror i Komisionit Ndërkombëtar që është vendosur në Lörrach, ka treguar diversitetin kulturor.

“Mirësevini” është varur mbishkrimi në skenë, në sheshin e tregut dhe në gjuhë të tjera duket më i vogël. Është një festival ndërkombëtar veror dhe Lörrach tregon anën e tij të larmishme. 16 tenda qëndrojnë rreth tregut që ofrojnë kënaqësitë e kuzhinës dhe oferta kulturore është e ndryshme. Disa njerëz qëndrojnë gjatë gjithë ditës, ku kontinentet takohen në mënyrë aq paqësore. Për shumë të tjerë, kuzhina shpesh e panjohur dhe kontributet artistike janë një ndryshim në rutinën e blerjeve.

Kryebashkiaku Jörg Lutz flet për karakterin familjar të këtij festivali veror. Në fakt, dikush e njeh veten edhe përtej kufijve të gjuhës. Yvonne Eyhorn, që organizon Festën e Komisionit Ndërkombëtar, zakonisht iu drejtohet grupeve dhe qiramarrësve të mirënjohur gjatë përgatitjes së festivaleve verore. “Ju e dini që mund të mbështeteni, gjë që e bën punën më të lehtë”, thotë ajo. Oferta nuk mund të jetë më e madhe. Tashmë disa tenda janë dyfish të okupuara. Pastaj nën një tendë është vendosur “Amnesty International” me një qendër të arsimimit profesional, të shkollës ruse në Lörrach. Caritasi gjithashtu është i përfaqësuar.

Për Yvonne Eyhorn festivali ndërkombëtar i verës është më shumë se një meny ekzotike me një zgjedhje në mes të Dolmades (fleta hardhie të mbushura me venë) dhe Nasi goreng (një lloj orizi indonezian). Festivali është gjithashtu politik dhe jo vetëm sepse tërheq vëmendjen për të përndjekurit nëpër vende të tjera. Përkundrazi, disa tenda më tepër mbështesin në mënyrë aktive projekte në vende përtej Evropës – si Namaste, një shoqatë e të shurdhërve që ndihmon në Nepal dhe që për shumë vite është njëra ndër mysafiret më të rregullta të festivalit veror.

Është festivali i 28-të i verës. Margarete Kurfess, këshilltare e të Gjelbërve, kishte qenë iniciatroja e kësaj feste. “Në fillim, gjithçka ishte shumë më modeste”, pohon ajo për “Badische Zeitung”, përcjell Albinfo.ch. Nuk kishte program kulturor dhe festivali zhvillohej vetëm çdo dy vite. Tani është një nga simbolet e Lörrachit dhe për programin kulturor kërkohen aktorë edhe përtej kufijve kombëtarë, gjë që nuk është aq e vështirë në Lörrach. Kurfess qëndron për djalin e saj në tendën e “Fufu Culture”, një shoqatë e themeluar në vitin 2016 me qëllim të përmirësimit të mundësive arsimore të popullatës në Togo. Fufu është një ushqim kryesor i Afrikës Perëndimore. “Edhe arsimi është i tillë”, thotë përfaqësuesi i djalit të saj, për këtë arsye ai themeloi klubin.

Gudrun Schubert i Fondacionit Schubert-Durand është krenar për çdo grua, çdo vajzë, të cilën mund ta integrojë atë në botën gjermane të punës. E mbushur me gëzim, ajo tregon për gratë që kanë arritur sukses edhe përkundër sfidave të tyre. Mbi të gjitha, fondacioni kujdeset për gratë që kanë të drejtën e qëndrimit, por që nuk marrin fonde shtetërore. Refugjatët nga Afganistani i përkasin asaj. Kryebashkiaku Lutz është i lumtur për këtë sepse “këta njerëz qëndrojnë këtu”.

Festa është gjithashtu një matës i integrimit. Në komunitetin katolik italian ka ëmbëlsira nga karrotat me një filtër kafeje gjermane, ndërsa eritreasit janë përkudjesur që klubi i tyre të vendoset në Stetten dhe jo në Loerrach. Pra, tashmë ekziston gjurma e ndjeshmërisë historike në qytet.

Kryebashkiaku i Lörrach në fjalimin e tij të hapjes thotë se diversiteti kulturor e pasuron qytetin. Programi kulturor magjeps, sjell një prekje të botës në Lörrach dhe Lörrach është duke bërë mirë. Përzierja e folklorit dhe e vallëzimit modern dhe e popit, edhe nxehtësinë e verës e bën të durueshëm. Kur Ben Meech, Kilja Bird Buira dhe Thiombane Beuz paraqiten muzikën e tyre, thjesht nuk ka rëndësi se nga ku ata vijnë dhe përse ata bëjnë muzikë të mrekullueshme. Një tjetër moment i mrekulueshëm është edhe shkolla e valleve shqiptare Shota nga Aarau, në kostume shumëngjyrëshe. Të rinjtë e moshës 16 deri në 30 vjeçare e prezantojnë trashëgiminë kulturore të Shqipërisë dhe i ftojë të gjithë vizitorët në një suitë të përbashkët të vallëzimit. Një moment emocional mbresëlënës.