CH-Ballkani

Pse Bosnja që 10 muaj nuk ka qeveri

Presidenca e tre anëtarëve në Bosnje është e formuar nga përfaqësues serb, mysliman dhe kroat

Zgjedhjet e përgjithshme në Bosnje dhe Hercegovinë u mbajtën rreth 10 muaj më parë, por vendi ende nuk ka formuar një qeveri të re.

Anëtarët e presidencës multi-etnike të vendit përsëri dështuan në një përpjekje për të prishur bllokimin në një takim në Sarajevë.

Ja pse formimi i një qeverie po dëshmohet kaq i vështirë: Presidenca e tre anëtarëve në Bosnjë është e formuar nga përfaqësues serbë, myslimanë dhe kroatë.

Ajo përbëhet nga dy rajone gjysmautonome, njëra prej të cilave qeveriset nga serbët e Bosnjës dhe tjetra nga myslimanët dhe kroatët, transmeton Scan.

Partitë nacionaliste dhe politikanët nga këto tri grupe fituan shumicën e votave në zgjedhjet, tetorin e kaluar, përcjell albinfo.ch.

Udhëheqësi serb prorus i Bosnjës, Milorad Dodik, u bë anëtar i presidencës së përbashkët, me myslimanin boshnjak Sefik Dzaferovic dhe kroatin boshnjak Zeljko Komsic, politikan të moderuar, duke përfunduar treshen.

Bosnja është një vend me ndarje të mprehta etnike dhe ka përjetuar një luftë shkatërruese etnike midis 1992 dhe 1995, e cila pa se mbi 100,000 njerëz humbën jetën dhe la miliona të pastrehë.

Për t’i dhënë fund luftës, SHBA ndërmjetësoi një marrëveshje paqeje, duke instaluar një rrjet të ndërlikuar institucionesh gjithëpërfshirëse, përfshirë presidencën tre-palëshe, një Këshill të Ministrave, qeverinë e vendit, si dhe asambletë e shumta.

Që të formohet qeveria kombëtare, politikanët nga të tre grupet duhet të marrin një vendim të përbashkët për ndarjen e ministrive dhe gjithashtu politikat.

Mosmarrëveshja për marrëdhëniet e ardhshme të vendit të Ballkanit me NATO-n midis serbëve dhe dy grupeve të tjera mund të pengojë më tej një marrëveshje eventuale të qeverisë dhe të përkeqësojë ndarjet etnike.

Një marrëveshje e një lloji midis tre përfaqësuesve është kritik pasi mungesa e një qeverie po ngec evolucionin ekonomik në Bosnjë, e cila ende po lufton të rikuperohet pas luftës së përgjakshme të viteve 1990.

Për më tepër, nëse vendi mbetet i bllokuar, ai do të mbetet pas shpresave të tjera të BE-së në Ballkan, një perspektivë shqetësuese për të rinjtë e vendit, të cilët po lënë vendin çdo vit.