Eveni po përpiqet të zyrtarizojë gjininë asnjërëse

Thonjtë me ngjyrë dhe mjekërr, as grua as burrë: Si një person jo-binar, Eveni ndjehet si i gjinisë asnjërëse. Një rrugë e gjatë për ta përcaktuar vetveten.

Eveni bie në sy. Kjo jo vetëm për shkak të trupit prej 194 centimetrash. Por edhe për shkak të fytyrës së habitshme, trupit të trajnuar. Dikush do të mendonte: Eveni është një burrë tërheqës. Por, do të ishte një pohim i gabuar. Pasi ai ka thonjtë e lyer me ngjyrë vjollce, qerpikët e lyer, këpucët e larta. Eveni mban sinjalet e të dy gjinive, por ndjehet që nuk i përket asnjërës. Eveni nuk është binar, prandaj është jashtë kategorive të zakonshme gjinore dhe nuk identifikohet as si një burrë, por as si grua. Personat si Eveni, sipas gjinive që i njohim, në mënyrë rigoroze qëndron jashtë fenomenit dypartiak.

Për të shkruar për Evenin, është një sfidë e vërtetë. Nuk ka asnjë përemër vetor në vetën e tretë në gjuhën gjermane, me të cilën Eveni do të ndjehej me gjini të caktuar. “Ai”, “ajo”, “atij”, “asaj” – këto fjalë dështojnë. Kjo është arsyeja përse emri Even në këtë artikull shfaqet kaq shpesh. Mund të perceptohet si supozim se një person i shmang rregullat e gjinisë gramatikore për shkak të identitetit të tij gjinor. Gjithashtu mund të shihet si e drejtë e mirë e një personi, i cili ka luftuar një luftë të gjatë, për të gjetur identitetin e dikujt gjinor, që ka qenë temë qendrore e jetës së tij.

Se kjo madje nuk korrespondonte me konceptet e zakonshme të roleve, Eveni madje e kishte hetuar që në fëmijëri. “Ti po lëviz keq”, i thonin shpesh atëherë. Edhe në të 20-tat e tij ishte duke u përpjekur të bëhej burrë, me gjithë forcën e tij, të lexojnë libra me tituj të tillë si: “Të katër llojet e njeriut”. E vetmja gjë që mbeti gjatë leximit, ishte pafuqia. Shërbimi ushtarak, kjo “shkollë e maskulinitetit”, pothuajse e shndërruar madje edhe në dëshpërim, atij i solli mendime vetëvrasëse. Pritjet sociale dhe identiteti i Evenit gjithmonë ishin të ndryshme. “Dhimbja u bë gjithnjë e më madhe sikur të kisha një gur në këpucë dhe po e lëndonte këmbën”. Në fillim të viteve 30, Eveni filloi t`ì thyej konventat seksuale mashkullore, edhe nëse vetëm përkohësisht. Për herë të parë, thonjtë filloi t`i pikturojë gjatë mbrëmjes, shkruan “Aargauer Zeitung”, përcjell Albinfo.ch.

U pyet nga kamarierja për arsyen dhe humbi në përpjekjet spjeguese. Në ndërkohë, Even e ka gjetur përgjigjen: “Sepse më pëlqen”.

Evenit i pëlqen gjithashtu të vizitojë koncertin KKL Lucern, i veshur me fustan të zi. Duket që në mënyrë të pashmangshme tërheq një pamje të tillë, madje nuk është më e vërtetë. Për pesë apo gjashtë vite, edhe gjinia jo-binare është vazhdimisht e kontraktuar. Ishin një sërë hapash të vegjël që shoqëroheshin gjithmonë nga frika e refuzimit dhe prandaj “gjithnjë kërkonte guxim të pabesueshëm”.

Eveni madje u bë edhe “Even”, që në anglisht do të thotë “e balancuar”. Emri unik mashkullor është historia. Nga Eveni, pas 20 vite martese të divorcuar, janë shfaqur tre fëmijë, sot ata janë 17, 15 dhe 10 vjeçarë. Pa pëlqimin e tyre, Eveni nuk do ta kishte bërë këtë portret. Ka pasur raste kur fëmijët nga Eveni kanë kërkuar që të mos vishet me skaj në shoqërimin e tyre. Këto paragjykime tashmë janë zhdukur. “Kjo më bën shumë të lumtur”, thotë Even. Kur u pyet se çfarë gjinie kanë fëmijët, Eveni përgjigjet: “Kjo është e parëndësishme. E rëndësishme është: A janë ata mirë?”.

Ekzistojnë forma shumë të ndryshme të identitetit gjinor jo-binar. Eveni e përshkruan veten si “pa gjini”, duke u dalluar në mënyrë eksplicite nga kategoritë gjinore të njohura. EVeni përjetoi një fazë të “gjëndrave fluide” me një ndjenjë të qetë të seksualitetit. Ndonjëherë kishte ndodhur që Eveni në mëngjes të dilte jashtë shtëpisë me ndjenjën se ishte më shumë një grua sesa një burrë dhe gjatë mëgjesit gjithçka “përmbysej”. Në moshën 45-vjeçare, Eveni e ka gjetur rrugën e tij. Në faqen e internetit të kompanisë për konsultime të sigurimeve matematikore, e cila madje u themelua shtatë vjet më parë në Zug, ekziston kërkesa për një përshëndetje pa gjini. “Nëse unë jam i shkruar me `I dashuri Even`, atëherë unë nuk do ta korrigjoj atë person”. Si klient, Eveni është shumë këmbëngulës. Por për shkak se as banka, as ofruesi i telekomunikacionit ose SBB nuk njohin një përshëndetje gjinore, madje merr formën femërore: “Zonja Meier ndihet më pak e gabuar sesa zotëri Meier”.

Në regjistrin e gjendjes civile Eveni është regjistruar si një burrë. Eveni do të mbetej edhe nëse ndryshimi i seksit zyrtar sipas planeve të Këshillit Federal duhet të thjeshtësohet. “Po pres që në pasaportën zvicerane, pranë gjinisë M dhe F, të shënohet edhe gjinia X”. Me futjen e një gjinie të tillë të tretë, Eveni do të ndjehet i përcaktuar dhe Posta zvicerane do ta trajtonte me gjininë e duhur, tani e tutje.

Eveni ka gjithashtu probleme me shfrytëzimin e tualeteve. Për fat të mirë, nuk ka reagime negative ndaj gjinisë së tij, por më tepër pozitive.