Tematike

A e përcakton kombësia juaj se sa taksa do të paguani në Zvicër?

Nëse jeni i huaj në Zvicër, do të jeni të vetëdijshëm se përfitimet që keni të drejtë (ose jo) varen nga kombësia juaj. Por çfarë ndodh me taksat tuaja?

Në përgjithësi, qytetarët e vendeve të BE/EFTA kanë një status shumë “më të lartë” në Zvicër për sa i përket qasjes në tregun e punës dhe përfitimeve të tjera që shtetasit e shteteve të treta (jo-BE/EFTA) nuk i marrin, shkruan albinfo.ch.

Por a është shuma e taksave që paguani edhe në bazë të kombësisë suaj? Kur bëhet fjalë për tatimin, nuk ka dallim nëse një person është shtetas i një vendi të BE / EFTA ose jo-BE / EFTA, por ajo që ka rëndësi është statusi i tyre i qëndrimit, sipas thelocal.ch.

Taksimi i banorëve të Zvicrës mund të ndahet përafërsisht në dy kategori.

E para është tatimi individual, i cili zbatohet për banorët që janë shtetas zviceranë dhe bashkëshortët e tyre; banorët e përhershëm (poseduesit e lejes C) dhe bashkëshortët e tyre; dhe banorë të përkohshëm (leje B).

Për të gjithë këta persona, taksat bazohen në të ardhurat e tyre, por edhe nëse zotërojnë ndonjë “pasuri”. Siç sugjeron emri, është një taksë e vendosur mbi të gjitha asetet tuaja globale. Ato përfshijnë llogaritë dhe investimet tuaja bankare, si dhe vlerën e pronave ose pasurive të paluajtshme që mund të zotëroni në Zvicër dhe jashtë saj.

Në thelb, gjithçka që zotëroni është e tatueshme.

Shuma e taksës mbi pasurinë e vendosur ndryshon nga një kanton në tjetrin. Është më i larti në Gjenevë (1 për qind) dhe më i ulëti në Nidwalden (0.0665 për qind).

Nëse i përkisni kësaj kategorie të veçantë, kontributet tuaja të sigurimeve shoqërore zbriten çdo muaj nga paga juaj, pavarësisht nga kombësia juaj. Por për çdo gjë tjetër, ju taksoheni një herë në vit dhe duhet të paguani çdo borxh deri më 31 mars të vitit të ardhshëm.

Po lloji i dytë i taksimit? E ashtuquajtura tatim në burim – është krejt ndryshe.

Punëtorët ndërkufitarë dhe banorët e përkohshëm i nënshtrohen këtij lloji taksimi – domethënë, taksat e tyre zbriten çdo muaj drejtpërdrejt nga pagat e tyre, nga punëdhënësi i tyre dhe u kalohen autoriteteve tatimore. Një pjesë e këtyre parave mbeten në kantonin ku ata punojnë, dhe një pjesë i dorëzohen vendeve të tyre.

Shumica dërrmuese e shtetasve të huaj që punojnë në Zvicër i përkasin njërit prej këtyre dy grupeve.

Por ka edhe një tjetër, edhe pse më pak të zakonshme, “kategori tatimore”.

Shanset janë që nuk keni dëgjuar kurrë për të ashtuquajturën kategori “AnobAG” dhe, nëse nuk jeni pjesë e saj, as shumica e banorëve të Zvicrës, përveç ekspertëve tatimorë. Ky akronim qëndron për “Punonjës pa një punëdhënës kontribues”.

Çfarë do të thotë saktësisht kjo?

Kjo u referohet njerëzve që punojnë për një kompani të huaj me bazë në një vend me të cilin Zvicra nuk ka një marrëveshje që rregullon kontributet e detyrueshme të sigurimeve shoqërore.

Të gjitha vendet e BE / EFTA kanë marrëveshje të tilla dypalëshe me Zvicrën, siç bëjnë disa shtete të treta – për shembull, Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Por nëse nuk ekziston një marrëveshje e tillë, punonjësi duhet të paguajë nga xhepi i tij pjesën që punëdhënësi do të paguante zakonisht.

Në shumë raste të tilla, punonjësi do të negociojë me kompaninë për të kompensuar këtë pagesë nga xhepi me një pagë më të lartë, në mënyrë që punonjësi të mos pësojë ndonjë disavantazh financiar.