Filmi i regjisorit shqiptar, pjesë e Festivalit Ndërkombëtar të Filmit Cobb në SHBA

Është bërë e ditur se filmi i regjisorit shqiptar Ardit Sadiku “Takim në ajër” këtë fundjavë është pjesë e Festivalit Ndërkombëtar të Filmit Cobb në Teatrin e Strandit në Marietta, Georgia, SHBA, përcjell albinfo.ch.

Thuhet se produksion është konsideruar si dëshmi mbi fuqinë, ndonjëherë të pafavorshme të mediave masive, i cili mishëron një mesazh në kohë.

Duhet theksuar se filmi i Sadikut përqendrohet në disa ditë që ndryshojnë jetën e Blerim (Herton Meta), një teknik transmetimi në televizion i pashpresë. Ai jeton me motrën e tij dhe djalin e saj të ri. Blerimi ka nevojë për para. Një mosmarrëveshje me një fqinj do ta cojë atë në një udhë pa krye. Kur një bashkëpunëtor sugjeron një punë të dytë Blerimi me dëshirë e konsideron pozicionin.  Puna përfshin filmimin e një interviste me një burrë tërheqës të ri, të papunë, të quajtur Drin (Todi Kasemi). Pavarësisht se është i aftë fizikisht dhe intelektualisht nga jashtë, Drin është i bindur se ai ka një sëmundje mendore. Ai shpreson që një histori televizive në lidhje me problemet e tij do të frymëzojë një komb të huaj për t’i dhënë azil. Në ankth, Blerimi ka dyshime për planin e Drinit. Por kur Drini i jep lek, Blerimi i dëshpëruar i refuzon ato.

Po ashtu, Blerimi është i ngarkuar për zgjidhjen e problemeve teknike të stacionit televiziv. Por sapo një kamerë është duart e tij, artisti brenda tij shfaqet.

Sadiku, i cili në këtë film është edhe skenarist e trajton me ndjeshmëri dëshirën gjithnjë e në rritje të njerëzve për tu bërë të famshëm në media.

Drini dëshiron të ketë vëmendje, madje ai injoron këshillat e mjekut të tij. Ndoshta zemërimi i tij me median si një rrugëdalje nga mënyra e jetesës së tij rurale, me të ardhura të pakta, është shpëtimi. Ndoshta ai vuan nga një sëmundje që vetëm mjekët në një pjesë tjetër të botës mund ta diagnostikojnë dhe trajtojnë në mënyrë të duhur.

Ndërsa Blerimi e di se ka një sëmundje mendore, por tek Drini ai sheh një mundësi për ti ofruar një të riu shpresë.

Realiteti shokues i filmit të Sadikut është se media drejtohet nga dollarë dhe centë, jo nga altruizmi i lindur. Sadiku, i cili ka studiuar për kinema në Amerikë, është i angazhuar në televizione dhe produksione filmike në Shqipëri. Për realizimin e këtij film, ai punësoi një ekip të vogël. Pa dyshim që kjo ishte e nevojshme duke pasur parasysh buxhetin e projektit, por efekti që sjell produksioni final është intim dhe personal. Duke u mbështetur në elementët realistë të krijimit të filmit, Sadiku nuk e fsheh filmin e tij nga shikuesi. Dhe ndërsa imazhet – të kapura duke përdorur një aparat fotografik të nivelit të lartë (Arri Alexa) – janë interesante stili i dokumentarit lejon fleksibilitet që thellon lidhjen e shikuesit me gjendjen e rëndë të Blerimit. Sipas kritikëve amerikanë teknika e Sadikut të kujton veprën e Luchino Visconti dhe Michelangelo Antonioni, të dy mjeshtëra italianë që ishin gurë prekës për Sadikun. Ky lloj i tregimeve të qeta dhe të sinqerta nuk është për të gjithë. Turma e mbingarkuar me kafe mund të largohet. “Takimi në ajër” është një film i përkushtuar për ndershmërinë e protagonistit të tij, duke ndjekur atë rrugë drejt një fundi pa kompromis – dhe për fat të keq, të pashmangshëm. /Albinfo.ch.