10 gjërat që i bezdisin vërtet zviceranët

Zviceranët janë të organizuar, jetojnë sipas orës dhe priren të mikromenaxhojnë gjithçka rreth tyre, kështu që nuk është çudi që nuk duhet shumë për t’i acaruar, sipas TheLocal.

Mos respektimi i etiketës së duhur të trenit

Nëse ka një gjë që zviceranët e duan, ajo është praktika e mirësjelljes së duhur, qoftë në një mjedis social apo biznes.

Kjo do të thotë që çdo zviceran priret të ndjekë një sërë rregullash të pashkruara kur është jashtë dhe rreth e rrotull, si për shembull kur kap një tren në udhëtimin e tij për në punë.

Ndërsa të huajt do të përqafojnë me shpejtësi heshtjen që përbën rregullin numër një të etikës sociale kur udhëtojnë në trenat zvicerane, mund të jetë pak më e vështirë të përmbahen nga ngrënia e ushqimeve të caktuara në një tren të mbushur plot.

Ndërsa ngrënia e ushqimeve të përzemërta dhe të nxehta në një tren mund të rezultojë në ankesa, ju jeni më se të mirëpritur të hani ushqime dhe ushqime të ftohta sa herë që ju godet uria.

Në çdo rast, ngrënia në trenat zvicerane nuk është e ndaluar, por nëse ju pëlqen një vakt i vërtetë, mund të mendoni të hipni në një restorant SBB në një nga trenat e tyre InterCity.

Ndërsa jeni në një tren zviceran, ia vlen gjithashtu të mbani mend se nga ju pritet të pyesni bashkëudhëtarin(ët) tuaj nëse sedilja pranë tyre (po, ajo që padyshim nuk e zënë) është “vërtet” e lirë. Atëherë do t’ju jepet me mirësjellje leja për t’u ulur.

Organizimi i një feste pas orës 22:00

Një nga gjërat e para që i godet të huajt në Zvicër janë listat (nganjëherë shumë) të gjata të rregullave që rregullojnë jetën në ndërtesat e banimit në vend, të cilat përfshijnë në mënyrë të famshme “periudhat e pushimit” famëkeq (por shumë të respektuara) “periudhat e pushimit” (Ruhezeiten/ temps de repos), shkruan albinfo.ch.

Koha të tilla të qeta përcaktohen nga autoritetet lokale rreth Zvicrës dhe ndryshojnë pak në varësi të vendit ku jetoni, megjithatë, më shpesh koha e qetësisë fillon në orën 22:00. Që nga ajo kohë e tutje, ju pritet të mbani zhurmën në minimum – ose do të ketë ankesa.

Hyrja pa njoftim paraprak

Zviceranët janë shumë të organizuar, në kohë dhe duan t’u binden rregullave të tyre.

Dija popullore thotë se ky zakon nuk është aq i rrënjosur në rajonet italiane dhe frëngjishtfolëse sa është në pjesën zvicerane-gjermane.

Por nëse doni t’i nervozoni njerëzit, pavarësisht nga zona gjeografike, hiqni dorë. Mos telefononi ose dërgoni mesazhe duke u thënë se po vini, thjesht paraqituni në pragun e tyre.

Tallje me ushtrinë e tyre

Ata e konsiderojnë shërbimin ushtarak jo vetëm si detyrë të tyre patriotike dhe qytetare, por edhe si një lloj rit të kalimit.

Vërtetë, jo ushtria e çdo vendi ka thika ushtrie, takëm, ora, pajisje udhëtimi dhe aroma të bashkangjitura me emrin e tyre, por kjo nuk do të thotë se ata nuk mund të luftojnë nëse do të duhej.

Përshëndetje në mënyrën e gabuar

Në një vend me katër gjuhë kombëtare, mund të tundoheni të mendoni se zviceranët praktikojnë një qasje të qetë.

Pra, cila është ajo? Grüezi, Bonjour, apo ndoshta thjesht një Hallo i thjeshtë?

Ashtu si me shumë gjëra në Zvicër, mënyra për të përshëndetur njerëzit, gjithashtu, varet nga kantoni ku ndodheni.

Në situata të rastësishme, si p.sh. kur hipni në ashensorë ose takoni njerëz jashtë në ecje, zakonisht një Grüezi, Bonjour ose Buongiorno miqësore do ta kryejë punën.

Të përshëndesësh këdo që nuk është mik apo familjar me një Hallo nuk është e zakonshme në Zvicër dhe shpesh perceptohet si e vrazhdë. Pra, si rregull i madh, përmbahuni gjithmonë me mënyrën formale të përshëndetjes së njerëzve me të cilët nuk jeni të afërt.

Duke mos respektuar jetën e egër

Tashmë e dimë se sa shumë zviceranët i vlerësojnë kohën e tyre të qetë, por a e dini se edhe kafshët e egra të tyre i vlerësojnë?

Prandaj rekomandohet të jeni të vetëdijshëm për jetën e egër kur jeni në shëtitje ose jeni të zënë duke shijuar një barbeque në një pyll.

Në përgjithësi këshillohet që të përmbaheni nga shpërthyerja e muzikës me zë të lartë, të bërtiturit ose të bisedoni me zë të lartë, në mënyrë që të mos shqetësoni kafshët dhe alpinistët e tjerë që mund të kenë hyrë në pyll duke kërkuar paqe dhe vetmi.

Shëtitësit e qenve duhet të jenë gjithashtu të vetëdijshëm për sezonin lokal të shumimit të kafshëve të egra, kur disa kantone kanë specifikuar muajt se kur qeni juaj duhet të ecë me zinxhir, ndërsa të tjerët përsëri ndalojnë të ecni qenin tuaj nga zinxhiri fare brenda dhe afër pyjeve.

Mbani mend, zviceranët i pëlqejnë ecjet e tyre dhe ju do të hasni në pjesën tuaj të drejtë të alpinistëve gjatë eksplorimit të mrekullive të natyrës, prandaj sigurohuni që të ndiqni rregullat, zviceranët nuk janë shumë të turpshëm për t’ju qortuar.

Nënvlerësimi i natyrës

Ndërsa Zvicra është një vend i përsosur për të ecur në shëtitje me mijëra shtigjet e saj të shënuara, çdo vit, qindra njerëz pësojnë aksidente gjatë ecjes, dhe disa madje vdesin.

Në rast aksidenti, gjëja e fundit që do të dëshironi është të cilësoheni si “i huaj tipik”, prandaj sigurohuni që të vishni veshje të përshtatshme (veçanërisht këpucë), të paketoni mjaftueshëm ujë dhe të shkarkoni aplikacionin Meteo Swiss për të qëndruar të informuar për problemet e rënda, parashikimet e motit dhe rreziqet e tjera natyrore.

Bërja e pyetjeve të papërshtatshme

Nuk është sekret që zviceranët kanë një ndjenjë të lindur të privatësisë dhe hapja e temës së gabuar mund të shkaktojë një takim të vështirë.

Zviceranët kanë një sërë temash, si paga, që bëjnë një diskutim të vështirë edhe mes miqve më të ngushtë.

Në përgjithësi, diskutimet rreth temave përçarëse, si financat, politika dhe feja, më së miri shmangen.

Duhet shumë kohë për të porositur në furrë buke

Nëse ju ndodh që jeni një person i mëngjesit që shijon një pastë të shijshme në mëngjes – siç bëjnë shumë zviceranë – mbani mend se të shkoni në furrën e bukës në Zvicër do t’ju kërkojë të vendosni shpejt për porosinë tuaj – dhe në mënyrë ideale para se të arrini atje.

Bërja e supozimeve

Shumë njerëz, veçanërisht të huajt e rinj në Zvicër, besojnë se vetëm shumë të pasurit jetojnë në Zvicrën e pasur. Prandaj, të huajt mund të supozojnë shpejt se çdo zviceran punon si bankier, ndërmjetës ose tregtar, ose më keq është shumë i pasur.

Kjo nuk është e vërtetë, në fakt ata me pasuri mbi 1 milion – përbëjnë vetëm 15 për qind të popullsisë së rritur.

---