Futboll

Adrian Bajrami, krenar për rrënjët shqiptare dhe “shtëpinë” zvicerane

“Kam lindur dhe jam rritur në Zvicër. Ky është atdheu im, rrënjët e mia shqiptare nuk i mohoj kurrë. Jam krenar për to. Por Zvicra është shtëpia ime”

Historia e Adrian Bajramit është rrëfimi i një brezi të ri futbollistësh që rriten mes dy kulturave dhe dinë ta ndërtojnë identitetin e tyre pa mohuar asgjë por duke zgjedhur vetë se ku duan të shkëlqejnë.

Adrian Bajrami lindi dhe u rrit në Zvicër, në një familje shqiptare që mbërriti këtu “me duar bosh”.

Ai e thekson shpesh: “Jam lindur dhe rritur në Zvicër, por jam dhe do të jem gjithmonë krenar që jam shqiptar”.

Në familjen Bajrami me prejardhje nga Struga e Maqedonisë, shqipja nuk është detyrim, por dashuri. Ai e përshkruan ruajtjen e traditave në mënyrë shumë autentike:

“Flasim shqip gjithmonë, ndihemi krenarë që jemi shqiptarë, traditat i praktikojmë siç duhet në familje”.

Ky mjedis e formoi Adrianin si njeri, duke i dhënë një bosht të fortë vlerash: respekt për punën, sakrificën dhe mirënjohjen për familjen.
Adriani përmend shpesh se prindërit e kishin nisur çdo gjë nga zero, por fëmijët nuk i kanë ndjerë kurrë mungesat: “Ne gjithmonë i kemi pasur të gjitha kushtet e nevojshme, të cilat na i kanë siguruar prindërit, shprehet ai.

Nga Langenthal te Benfica: Rrugëtimi i një talenti

Karriera e tij nisi në Langenthal, më pas te Young Boys, ku kaloi vetëm një vit. Pikërisht aty u hap rruga drejt njërës prej akademive më të famshme në botë: SL Benfica, në Lisbonë të Portugalisë.

Kështu, Bajrami qëndroi shtatë vite në Portugali, periudhë kjo të cilën ai e konsideron transformuese: “Jam rritur jo vetëm si futbollist, por edhe si njeri. Në një klub si Benfica kam mësuar shumë gjëra të bukura”.

Në Lisbonë u burrërua profesionalisht, u mësua me konkurrencën e madhe dhe me kërkesat e larta teknike e taktike. Nga Benfica B arriti deri pranë skuadrës së parë, duke fituar respekt dhe besim.

Rikthimi në shtëpi: FC Luzern

Në verën e vitit 2024, Bajrami vendosi të kthehej në Zvicër. Ai e përshkruan këtë hap si kthim në shtëpi, jo vetëm nga aspekti sportiv, por edhe ai emocional: “Ndihem shumë mirë të jem prapë pranë familjes që më ka munguar shumë kohë”.

FC Luzern ai gjeti stabilitet, një klub që i dha hapësirë të rritet dhe të marrë përgjegjësi.

Performanca e tij në Superligën Zvicerane u vlerësua si e guximshme: mbrojtës i majtë, i fortë fizikisht, i sigurt në duele dhe i pastër në lojën me top.

Nga Shqipëria te Zvicra

Adrian Bajrami kishte luajtur për Zvicrën U18, më pas vendosi të përfaqësonte Shqipërinë në grupmosha dhe zhvilloi tri miqësore me Kombëtaren A.

Në vitin 2025, ai mori një vendim të vështirë: të rikthehej te Zvicra.
Pas shpalljes së listës për eliminatoret e Botërorit, trajneri Murat Yakin e ftoi për herë të parë në Kombëtaren zvicerane.

Reagimi i tij ishte emocional: “Telefoni im po vlon nga mesazhet, familja dhe miqtë më kanë bombarduar me urime”.

I pyetur përse zgjodhi Zvicrën, ai ishte i qartë: “Kam lindur dhe jam rritur në Zvicër. Ky është atdheu im, rrënjët e mia shqiptare nuk i mohoj kurrë. Jam krenar për to. Por Zvicra është shtëpia ime.”

Kapitenët e gjeneratës: Xhaka si model

Një nga figurat që e frymëzojnë Adrianin është Granit Xhaka: “Ai është një shembull për shumë futbollistë të rinj, gjithmonë kam parë tek ai”.

Kjo lidhje brezash shpjegon pse Bajrami shihet si pjesë e së ardhmes së Zvicrës: një lojtar që e kupton se identiteti nuk është pengesë, por pasuri.

Mesazhi për rininë

Adrian Bajrami i flet hapur brezit të ri: “Duhet të keni ëndrra të mëdha dhe disiplinë. Futbolli është sport i disiplinës. Mos e humbni pasionin”.

Ai nuk romantizon suksesin; për të, puna dhe struktura janë gurë themeltarë.

Familja – Tifozët e tij të parë

I pyetur se cilët janë fansat më të zjarrtë, ai, pa hamendje thotë: “Familja ime. Jo vetëm prindërit, por vëllezërit, motra, dajat, tezet… Ata më shoqërojnë gjithmonë. I ndiej në fushë”.

Ai e quan këtë mbështetje “një dhuratë të përhershme” dhe një shtysë për momentet e vështira.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by albinfo.ch (@albinfo.ch)