Lajme

A duhet të bëjnë të huajt shërbimin ushtarak në Zvicër?

Autoritetet zvicerane duan që shtetasit e huaj që jetojnë në vend të jenë të integruar mirë. Por a do të thotë kjo se ata duhet të shërbejnë në forcat e armatosura?

Edhe pse nuk është testuar kurrë në betejë, ushtria ka një traditë të gjatë në Zvicrën neutrale, që shtrihet shumë përtej thikave të ushtrisë. Të gjithë burrat zviceranë të aftë për punë nga mosha 18 deri në 30 vjeç kërkohet të shërbejnë në forcat e armatosura ose në alternativën e saj, shërbimin civil, shkruan The Local, përcjell albinfo.ch.

Mënyra se si funksionon është që të gjithë burrat zviceranë marrin një thirrje në vitin kur mbushin 18 vjeç për të ndjekur një ditë informacioni mbi trajnimin bazë dhe shërbimin ushtarak.

Sipas faqes zyrtare të qeverisë, “në këtë ditë, rekrutët vendosin se kur do të bëjnë stërvitjen e tyre bazë”.

Ata duhet të rekrutohen sa më shpejt që të mbushin 19 vjeç dhe maksimumi në vitin kur mbushin 24 vjeç. “Procesi i rekrutimit zgjat dy deri në tre ditë. Një mjek përcakton nëse jeni i aftë për të shërbyer në ushtri. Ata që janë gjetur të aftë për të shërbyer vazhdojnë të marrin pjesë në një intervistë në bazë të së cilës u caktohet funksioni për të cilin do të trajnohen në trajnimin bazë”.

Më pas, ushtarët duhet të ndjekin gjashtë kurse rifreskuese tre-javore për nëntë vjet; në vitin e 10-të lirohen nga detyra ushtarake. Kjo është e detyrueshme për të gjithë burrat zviceranë, përveç rasteve kur ata janë konsideruar të papërshtatshëm për të shërbyer për shkak të shëndetit ose çështjeve të tjera, përcjell tutje albinfo.ch.

Fjala kyçe këtu është “zviceran” – pra, a do të thotë kjo se të huajt janë të përjashtuar nga kjo detyrë?

Përgjigjja është ‘po’, ata janë të përjashtuar – por ka nuanca.

Kush është saktësisht ‘zviceran’, gjithsesi?

Nëse keni jetuar në Zvicër dhe keni ndjekur debate të vazhdueshme rreth të huajve dhe natyralizimeve, atëherë e dini se kjo çështje nuk është vetëm komplekse, por që ndonjëherë shkakton konfuzion.

Për shembull, nëse keni emigruar në Zvicër, por që atëherë jeni natyralizuar, atëherë konsideroheni zviceran dhe, për rrjedhojë, duhet të shërbeni në ushtri – edhe pse mund të mbani edhe shtetësinë tuaj të mëparshme.

Megjithatë, ekziston një përjashtim: detyrimi për të shërbyer do të hiqet, me kusht që të mund të tregoni se i keni përmbushur detyrat tuaja ushtarake në vendin tuaj tjetër. Kjo padyshim vlen vetëm nëse jeni në ‘moshë ushtarake’ (siç u përmend më lart); nëse jeni mbi 30, atëherë jeni të përjashtuar. Nga ana tjetër, detyrimi ushtarak nuk vlen për të rinjtë që kanë lindur dhe kanë jetuar gjithmonë në Zvicër, por që nuk kanë nënshtetësi zvicerane, përcjell tutje albinfo.ch.

Këta janë të ashtuquajturit “të huaj” të gjeneratës së dytë dhe të tretë.

Ndryshe nga shumë vende të tjera, të qenit i lindur në Zvicër nuk do të thotë automatikisht se personi është zviceran. Nëse prindërit e tyre kanë lindur jashtë vendit dhe kanë ende pasaporta të huaja, një person nuk do të marrë nënshtetësinë zvicerane në lindje. Edhe pse ata kanë lindur në Zvicër dhe mund ta konsiderojnë veten si zviceranë, ata kanë të njëjtën kombësi si prindërit e tyre dhe do të vazhdojnë të konsiderohen si të huaj – derisa dhe nëse natyralizohen.

Pra, një paradoks i dukshëm këtu është që njerëzit e lindur jashtë vendit, por që janë natyralizuar, shërbejnë në ushtrinë zvicerane, ndërsa ata të lindur në Zvicër, por që ende kanë pasaporta të huaja, jo.

Në sytë e ligjit, të parët janë më ‘zviceranë’ se të dytët.

Po femrat e huaja?

Nuk ka rekrutim të detyrueshëm për gratë, por ato mund të zgjedhin të bashkohen, me kusht që të jenë, si homologët e tyre meshkuj, zviceranë.

A kanë të njëjtat rregulla për shërbimin civil?

Kjo alternativë ndaj shërbimit të detyrueshëm ushtarak është një opsion për ata që duhet të kryejnë shërbimin ushtarak, por kanë një “konflikt të ndërgjegjes”.

Ai, gjithashtu, është vetëm për qytetarët zviceranë.