Pse blejmë nga paniku

Psikologjia e blerjes së panikut: Pse grumbullojmë makarona, letër higjienike dhe gaz kur nuk kemi nevojë për to!

Kjo pyetje është ndier si rrahja e pasme e ditëve tona që nga fillimi i pandemisë dhe vijon edhe sot në mesin e luftës midis Rusisë dhe Ukrainës. Njerëzit në mbarë botën pas fluksit të blerjeve ndikuar nga koronavirusi si letër higjienike, dezinfektues duarsh, maska, makarona dhe fasule, pajisje palestre, lëndë druri, konsol për lojëra video, madje edhe kafshë shtëpiake kanë kaluar aktualisht në blerje dhe stokim masiv të miellit, nënprodukteve të tij dhe jo vetëm.

Tani, me një krizë energjetike që ka kapluar pjesën më të madhe të Evropës dhe një shtrëngim të punës e ashtuquajtura blerje paniku është zhvendosur në një sferë të re. Një nga ato ku mund të jetë pothuajse e pamundur të ngacmosh rolin dhe peshën e zinxhirëve të furnizimit të ndërprerë dhe të reagimeve ndaj ndryshimeve klimatike në raundet e mbiblerjeve të furishme që duket se përzihen njëra me tjetrën. Natyrisht, pyetja jonë e parë ka të ngjarë të mos jetë se cili nga shkaqet e ndërthurura është më i fajësuar, por diçka shumë më e thjeshtë: Pse ia bëjmë këtë vetes?

Psikologët, siç rezulton, kanë shpenzuar pjesën më të madhe të 18 muajve të fundit duke studiuar këtë pyetje, duke përcaktuar se si duket një grumbullues tipik dhe nga motivohet ai; se si qeveritë mund ta kufizojnë atë; dhe pse do të ketë më shumë nga sjellje të tilla në të ardhmen tonë. Por ja një përfundim befasues: Vetëm se quhet blerje “paniku” nuk do të thotë që ne në fakt jemi të paarsyeshëm, shkruan Scan, transmeton albinfo.ch.

Kush dhe pse!

Studime duke përfshirë një nga Singapori, zbuluan se blerësit e panikut kanë më shumë gjasa të motivohen nga frika, ose të motivohen nga presioni social, si dhe nga ashpërsia e perceptuar e situatës; mosha dhe gjinia nuk dukej se ishin aq tregues. Disa studiues tregojnë për një ndjenjë të shtuar të kërcënimit, mosbesimin ndaj të tjerëve ose përgjithësisht perceptimin më të lartë të rrezikut si shkaqe.

Dhe një studim nga Australia në fillim të këtij viti në Journal of Experimental Psychology parashtroi se blerja e panikut ishte një reagim ndaj pasigurisë ekstreme – duke sugjeruar se u jepte njerëzve një iluzion kontrolli, edhe kur ata do të kishin qenë më mirë të qëndronin në qasjen e tyre të zakonshme. Nga ana tjetër, studimi sugjeroi se në situata të ndryshimit të vazhdueshëm gradual – ku në fakt kërkohet veprim i shpejtë – njerëzit mund të kenë më shumë gjasa të qëndrojnë me të njëjtën gjë të vjetër.

Panik racional

Linjat e pafundme të karburantit dhe raftet bosh të supermarketeve mund të ngjallin emocione të forta, por përshkrimet popullore të blerjes së panikut si shprehje e egoizmit të zjarrtë dhe panikut aktual – mendoni se videot e njerëzve që përplasen me grushte në supermarkete – janë krejtësisht mashtruese, thotë Clifford Stott, një profesor i psikologjisë sociale. në Universitetin Keele në MB, i cili është i specializuar pjesërisht në dinamikën e sjelljes së turmës.

Fenomeni i letrës higjienike e vitit 2020, gjithashtu, ishte në fakt mjaft racionale, argumenton ai. Përballë mundësisë për të qëndruar në shtëpi me familjen për javë ose muaj në një kohë – duke përfshirë, veçanërisht, kalimin nga të shkuarit në tualet në punë ose në shkollë në përdorimin e tualetit në shtëpi – blerjet ekstreme të letrës higjienike të njerëzve në fakt kishin kuptim.

Bllokimet në thelb krijuan “një Krishtlindje” – një kohë kur të gjithë janë në shtëpi, duke përdorur të njëjtin tualet – kur zinxhiri i furnizimit nuk e priste një të tillë.

Fokusi në frazën “panik”, argumenton ai, luan idenë se këto blerje janë irracionale dhe egoiste dhe përforcon një ide të shtrembër se si njerëzit sillen në kohë krize. Në fakt, thekson ai, gjatë pandemisë, njerëzit në Mbretërinë e Bashkuar bënë sakrifica që qeveria ishte e befasuar që ata ishin të gatshëm t’i bënin – si për shembull të mos shihnin të dashurit që ishin në spital për një kohë tejet të gjatë!

Pse “mos paniko” nuk funksionon

Nëse kemi një pamje të gjerë të arsyes pse ne kolektivisht blejmë tepër në kohë stresi ose mungese, shumica e fajit për këtë – duke krijuar një mungesë në vetvete – qëndron tek komunikimi i dobët i qeverisë. Është leksioni “mos u frikësoni”, veçanërisht, ai që duket të jetë kaq kundërproduktiv. Ai është skeptik se altruizmi, ose tërheqja ndaj ndjenjës së komunitetit të njerëzve, funksionon domosdoshmërish. Në fund të fundit, kufizimet e drejtpërdrejta se sa mund të blejë një person i vetëm janë ndoshta më efektive, të kombinuara me kujtimin e publikut se episodet e blerjes së panikut zakonisht zgjasin vetëm 7 deri në 10 ditë.

Mesazhet e qarta dhe veprimet vendimtare ishin pikërisht rruga që qeveria e Mbretërisë së Bashkuar nuk mori kur iu drejtua publikut për shkakun e mungesës së ushqimit dhe karburantit. Një ministër i ri dha fjalë për fjalë leksionin “mos u frikësoni”, duke thënë në një intervistë në radio, “Nuk ka nevojë që njerëzit të dalin jashtë dhe të blejnë në panik”. Javën e kaluar, Johnson i turbulloi ujërat edhe më tej, duke argumentuar se “streset” aktuale ishin për shkak të një rirregullimi të nevojshëm të ekonomisë së Mbretërisë së Bashkuar larg punës së lirë, ndërsa fajësoi gjithashtu bizneset për investime të pamjaftueshme.

Tani që publiku britanik është fiksuar te mungesat, studiuesit pajtohen gjerësisht se rreziqet pas tyre vetëm sa do të përkeqësohen. Mungesat e ndryshme kanë nxjerrë në pah rreziqet e zinxhirit të furnizimit të globalizuar “në kohën e duhur”. Dhe kur bëhet fjalë për mungesat e energjisë, sfondi nuk është thjesht një vrapim për një produkt të nxehtë të konsumit, por pyetje serioze se si e menaxhojmë pa probleme kalimin nga karburantet fosile në një përzierje të re energjie pa karbon.

Që ky tranzicion të jetë efektiv, qeveritë dhe kompanitë do të duhet të kuptojnë se si të komunikojnë dhe menaxhojnë më mirë luhatjet e disponueshmërisë së energjisë në një mënyrë që të mos kërcënojë strukturat tona sociale dhe demokracitë.

---