Dua Lipa befason me këngë në gjuhën e vendeve ku këndon

Flet anglisht. Shqipen e ka në gjak. Me spanjishten ia del më shumë se mirë. Frëngjishtja i rrjedh natyrshëm. Gjermanishtja? Edhe ajo s’është pengesë. Dhe nëse gjuhët janë dritaret drejt botës, Dua Lipa duket se i ka hapur të gjitha, shkruajnë mediat birtaneze, përcjell albinfo.ch.

Dua është më shumë se një emër i madh në muzikën botërore — është një fenomen kulturor që sfidon kufijtë dhe stereotipet, që performon me energji të pangatërrueshme dhe komunikon me një univers të tërë, pa pasur nevojë për përkthyes.

Sot, ajo është në qendër të vëmendjes jo vetëm për hitet si Levitating, One Kiss apo Houdini, por për një element të ri që po kthehet në markën e saj: surprizat lokale. Në çdo qytet ku ndalet gjatë turneut botëror, Dua Lipa i dedikon një moment të veçantë një artisti vendas — dhe e bën këtë në gjuhën e vendit, me ndjeshmëri dhe mjeshtëri.

Në Australi, është ngjitur në skenë me këngët e Kylie Minogue, Natalie Imbruglia, Tame Impala dhe AC/DC. Në Zelandën e Re, ka kënduar Lorde. Në Spanjë, Enrique Iglesias dhe Manu Chao. Në Gjermani, ajo ngjalli nostalgjinë me Scorpions. Dhe në Francë, arriti kulmin me një trilogji që ndezi rrjetet sociale: Indila me “Dernière danse”, Daft Punk me “Get Lucky” dhe Alizée me “Moi Lolita”.

Kjo qasje e ka kthyer në një sensacion të ri digjital. Video të fansave që reagojnë mes emocioneve dhe krenarisë për këto homazhe të papritura, po qarkullojnë viral në rrjet. Komentet janë të pafundme. Epitetet po ashtu. “Dualingo” e quajnë tani, një lojë fjalësh me aplikacionin për të mësuar gjuhë, Duolingo. Dhe me të drejtë: Dua nuk është vetëm një yll që këndon, por një artiste që dëgjon, vëzhgon, nderon.

Më 7 qershor, Dua Lipa mbërrin në Milano për koncertin e radhës. Tifozët italianë presin me ankth — çfarë do të sjellë në skenë? A do të jetë një këngë e Mina-s, një hit i Gianna Nannini-t, apo ndoshta diçka e papritur nga repertori i Adriano Celentano-s?

Një gjë është e sigurt: çfarëdo të zgjedhë, Dua do ta bëjë të vetën. Sepse ajo nuk është thjesht një zë që dëgjohet — është një frymë që ndihet, që bashkon dhe që, në çdo gjuhë, tingëllon njësoj bukur.