Në Stokholm, Lea Ypi sjell rrëfimin e ri mbi lirinë dhe identitetin shqiptar

Qendrën e Kulturës në Stokholm, në prani të një audience të gjerë lexuesish, autorja e njohur shqiptare Lea Ypi zhvilloi një bashkëbisedim të veçantë me publikun rreth librit të saj më të ri, “Të poshtëruar”, transmeton albinfo.ch.

Gjatë këtij takimi, Ypi ndau me të pranishmit rrëfimet, përvojat dhe prapaskenat që e kanë frymëzuar për krijimin e kësaj vepre, ashtu si dhe të librit të saj të suksesshëm “Të lirë”, që ka fituar vlerësime ndërkombëtare.

Në aktivitet morën pjesë Ambasadorja e Kosovës në Suedi, Shkendije Geci-Sherifi, si dhe i Ngarkuari me Punë i Ambasadës së Shqipërisë, Eno Çollaku, të cilët zhvilluan një bisedë miqësore me autoren.

Ata vlerësuan kontributin e Ypit në letërsinë bashkëkohore shqiptare dhe mënyrën se si ajo, përmes veprave të saj, trajton tema të thella që lidhen me identitetin, lirinë dhe përgjegjësinë historike, duke reflektuar mbi përvojën personale dhe kolektive të shqiptarëve.

Ky aktivitet letrar në kryeqytetin suedez u prit me interes të veçantë nga lexuesit, duke dëshmuar ndikimin e vazhdueshëm të veprës së Lea Ypit në debatet kulturore e intelektuale brenda dhe jashtë botës shqiptare. /Albinfo.ch

Mynih: Ekspozitë për kujtesën historike dhe mbrëmje festive shqiptare

Konsullata e Përgjithshme e Republikës së Kosovës në Mynih mori pjesë në dy ngjarje të veçanta, të mbushura me emocione dhe krenari kombëtare, të organizuara nga Shoqata Shqiptare “Bekim Berisha – ABEJA” në Moosburg, afër Mynihut, transmeton Albinfo.ch.

Në kuadër të këtyre aktiviteteve, organizata For New Life Kosovo prezantoi ekspozitën me fotografi nga masakrat e luftës në Kosovë, duke sjellë në kujtesë momentet e dhimbshme, por edhe dëshmitë e sakrificës dhe qëndresës së popullit shqiptar në rrugën drejt lirisë.

Kjo ekspozitë u vlerësua si një kontribut i rëndësishëm për ruajtjen e kujtesës historike – vlerë që përbën rrënjën e identitetit kombëtar dhe një obligim moral ndaj brezave që sakrifikuan për lirinë që gëzojmë sot.

Në të njëjtën mbrëmje, Darka e Lamës në Sofrën Dardane mblodhi dhjetëra bashkatdhetarë në një atmosferë të ngrohtë e festive, ku tradita, arti dhe mikpritja shqiptare u ndërthurën në mënyrë të bukur. Pjesëmarrësit shijuan një program kulturor të pasur, me këngë, valle e lojëra tradicionale, që dëshmuan dashurinë dhe përkushtimin e diasporës ndaj rrënjëve dhe trashëgimisë kombëtare.

Në këtë aktivitet morën pjesë edhe përfaqësues të institucioneve gjermane, përfshirë Kryetarin e Komunës së Moosburgut, z. Josef Dollinger, dhe Kryetarin e Komunës së Bruckbergut, z. Rudolf Radlmeier, si dhe nga Kosova Kryetarin e Komunës së Deçanit, z. Bashkim Ramosaj, të cilët vlerësuan kontributin e komunitetit shqiptar në jetën shoqërore e kulturore të Bavarisë.

Në fjalën e tij përshëndetëse, Konsulli i Përgjithshëm Afrim Nura theksoi rëndësinë e ruajtjes së traditave, kujtesës historike dhe kulturës shqiptare në diasporë, duke i cilësuar ato si ura lidhëse mes brezave dhe atdheut.

Konsullata e Përgjithshme e Kosovës në Mynih shprehu mirënjohje për Shoqatën “Bekim Berisha – ABEJA”, kryetarin e saj Faton Ismajli dhe sekretarin Arif Arifaj, për organizimin shembullor dhe për përkushtimin e të gjithë bashkatdhetarëve që mbajnë gjallë shpirtin shqiptar në Gjermani. /Albinfo.ch

Sukses ndërkombëtar për pianistin shqiptar Ruben Xhaferi

Pianisti shqiptar Ruben Xhaferi është shpallur fitues i edicionit të 5-të të Konkursit Ndërkombëtar të Pianistëve në Radovljica 2024, në Slloveni, transmeton albinfo.ch.

Pas suksesit në garë, Xhaferi u paraqit edhe në një koncert të veçantë me Orkestrën e rajonit Friuli Venezia Giulia nga Italia, nën drejtimin e dirigjentit Romolo Gessi.

Vlen të theksohet se pianisti mbajti një mbrëmje muzikore të jashtëzakonshmeSallën Barok të Radovljiškegraščine, më 28 tetor 2025, ku publiku pati rastin të shijojë nga afër interpretimin e tij magjepsës dhe profesional.

Kjo paraqitje u cilësua si një mbrëmje plot art, pasion dhe emocione, duke dëshmuar edhe njëherë talentin e spikatur të artistit shqiptar në skenën ndërkombëtare të muzikës klasike./Albinfo.ch

https://www.facebook.com/share/p/1FY5eJnfU9/?mibextid=wwXIfr

Rita Ora krijon orën e saj muzikore “HEADRUSH” për Apple Music

Bëhet e ditur se këngëtarja shqiptare me famë ndërkombëtare, Rita Ora, ka kuruar një sesion të veçantë muzikor për Apple Music, të quajtur “HEADRUSH”, përcjell albinfo.ch.

Në postimet e saj në Instagram, Rita tregon momentet nga studioja, ku ajo zgjedh këngët dhe krijon atmosferën e duhur muzikore. Ajo shfaqet me xhaketë të kuqe dhe syze dielli, duke reflektuar stilin e saj energjik dhe modern.

Fansat janë ftuar të sugjerojnë këngë për playlistën e saj dhe të dëgjojnë fragmentet e pabotuara. Ky aktivitet shënon një hap tjetër në angazhimin e Ritës në krijimin e përvojave muzikore unike për ndjekësit e saj, ndërsa ajo vazhdon të shijojë suksesin e hitit të saj më të fundit, “All Natural”

Në Berlin u prezantua romani “ë” i autores Jehona Kicaj

Në ambientet e Ambasadës së Republikës së Kosovës në Berlin, u mbajt prezantimi i romanit “ë” të autores Jehona Kicaj, një vepër e cila është përzgjedhur në listën e ngushtë për çmimin gjerman të librit 2025, një nga vlerësimet më prestigjioze në letërsinë gjermane dhe evropiane, përcjell albinfo.ch.

Në fjalën e tij hyrëse, Ambasadori i Republikës së Kosovës në Gjermani, z. Faruk Ajeti, vlerësoi lartë krijimtarinë e autores Kicaj, e cila me romanin e saj të parë ka shkruar histori, duke hyrë në përzgjedhjen e ngushtë për këtë çmim të rëndësishëm – suksesi më i madh i një autoreje me origjinë nga Kosova në hapësirën letrare gjermanishtfolëse.

Gjatë diskutimit, Jehona foli për librin e saj dhe shprehu mirënjohjen për përkrahjen e dhënë nga institucionet e Republikës së Kosovës, si dhe për organizimin e këtij promovimi në Ambasadën e Kosovës në Berlin. Romani “ë” është tashmë një bestseller për të cilin kanë shkruar mediat kryesore gjermane, duke vlerësuar lart stilin, tematikën dhe mënyrën e veçantë të të shkruarit të autores.

Përmes veprës së saj, Jehona Kicaj i ka dhënë zë viktimave të luftës së Kosovës, duke e bërë kujtesën pjesë të pandarë të narrativës së saj letrare. Ajo i jep zë dhe fuqi atyre që kanë vuajtur, duke luftuar kundër harresës dhe heshtjes përballë krimeve serbe ndaj popullatës civile shqiptare.

Në këtë ngjarje morën pjesë përfaqësues të trupit diplomatik, të institucioneve kulturore gjermane, të një numri të madh të mërgatës shqiptare, si dhe dashamirësve të letërsisë dhe artit gjerman.

Të gjithë po mësohemi me inteligjencën artificiale

Mjetet e inteligjencës artificiale si ChatGPT dhe Gemini po ndryshojnë me shpejtësi mënyrën se si njerëzit në Zvicër përdorin internetin.

Një studim i ri i Comparis tregon se përdorimi i inteligjencës artificiale midis përdoruesve zviceranë të internetit është dyfishuar që nga viti i kaluar, me më shumë se gjysmën që tani mbështeten në mjete të tilla.

Motorët tradicionalë të kërkimit dhe faqet e lajmeve po humbasin terren, ndërsa zakonet online ndryshojnë në mënyrë dramatike, transmeton albinfo.ch.

Por përdorimi në rritje i inteligjencës artificiale sjell gjithashtu shqetësime në rritje në lidhje me sigurinë e të dhënave.

Besimi në sigurinë online ka rënë vazhdimisht që nga viti 2022, me zviceranët frëngjishtfolës që janë dukshëm më të shqetësuar për privatësinë sesa rajonet e tjera.

Rregullat për rrjetet sociale në Zvicër

Mediat sociale do të bëhen shumë më pak të paligjshme në Zvicër.

Këshilli Federal ka zbuluar një projektligj të ri për të shtrënguar rregullat për platforma si TikTok, Instagram, YouTube dhe X.

Firmat e mëdha të teknologjisë do të duhet ta bëjnë më të lehtë për përdoruesit të raportojnë përmbajtje të paligjshme, siç janë gjuha e urrejtjes ose ngacmimi – dhe të shpjegojnë kur ndërmarrin veprime kundër llogarive.

Ato gjithashtu do të duhet të jenë më transparente në lidhje me mënyrën se si renditen postimet, të ofrojnë shërbim ndaj klientit në gjuhët kombëtare zvicerane dhe të emërojnë një përfaqësues lokal, transmeton albinfo.ch.

Për më tepër, platformat do të paguajnë një taksë të re monitorimi për të financuar zbatimin e ligjit.

Zvicër: Rënie e madhe e shitjes së akulloreve

Njerëzit në Zvicër kanë konsumuar dukshëm më pak akullore verën e kaluar. Shitjet në tremujorin e tretë kanë shënuar një rënie me 8.5 për qind krahasuar me vitin e kaluar, sipas shoqatës zvicerane të prodhuesve të akullores,  Glacesuisse, transmeton albinfo.ch.

Rënia ishte veçanërisht e dukshme për akulloret që shiten rrugës, ku janë regjistruar 16 për qind më pak akullore të shitura. Në veçanti, lëpizat dhe kornetat kanë shënuar një rënie të sheksuar në shitje.

Ky trend tregon një rënie të kërkesës për produktet e konsumuara në lëvizje.

Rënia ishte pak më e vogël për produktet e konsumuara në shtëpi (-6.4%) ose në restorante (-5.6%). Shoqata ia atribuon këtë pjesërisht motit më të freskët.

Nga nesër gomat e dimrit të detyrueshme në Francë

Nga e shtuna, gomat e dimrit janë të detyrueshme në departamentet fqinje franceze.

Ligji zbatohet për të gjitha automjetet, pavarësisht nga vendi i regjistrimit.

Gomat tani duhet të shënohen me simbolin e malit me tre maja – vula e thjeshtë M+S nuk është më e vlefshme.

Nëse nuk keni goma dimërore, atëherë duhet të mbani zinxhirë dëbore, transmeton albinfo.ch.

Mos pasja e gomave të duhura do të thotë një gjobë prej 135 eurosh dhe makina mund të sekuestrohet derisa të vendosen goma të reja.

EDK thekson rëndësinë e një gjuhe të dytë kombëtare për nxënësit

Konferenca e Drejtorëve të Arsimit në Kantonet e Zvicrës (EDK) ka trajtuar sot çështjen e mësimdhënies së gjuhëve në Zvicër. Kjo vjen në sfondin e presionit të ushtruar mbi mësimdhënien e hershme të frëngjishtes në Zvicrën gjermanishtfolëse, që është aktualizuar gjatë muajve të fundit, transmeton albinfo.ch

EDK thekson rëndësinë e kontaktit të nxënësve me një gjuhë të dytë kombëtare dhe  me kulturat e rajoneve gjuhësore në një moshë të re, pasi Zvicra është një komb i ndërtuar mbi vlera të përbashkëta, shkruan srf.ch.

Të gjithë nxënësit duhet të përfitojnë nga mësimdhënie me cilësi të lartë në gjuhët kombëtare dhe në anglisht.

Në këtë aktivitet, EDK miratoi një deklaratë mbi koordinimin e mësimdhënies gjuhësore. Kjo deklaratë thekson se shqyrtimi i arritjes së kompetencave bazë në gjuhën e dytë kombëtare ka zbuluar nevojën për përshtatje të qëllimeve dhe kurrikulave arsimore. Mësimdhënia gjuhësore duhet të intensifikohet përmes rritjes së aktiviteteve të shkëmbimit.

Megjithatë, EDK dëshiron të përshtasë qëllimet arsimore dhe kurrikulat për gjuhën e dytë kombëtare. EDK nuk specifikon saktësisht se çfarë duhet të përfshijnë këto përshtatje.

Gjykata Federale dëbon sirianin: Kishte sulmuar shqiptarët me grupin e tij

Gjykata Supreme Federale ka rrëzuar ankesën e një burri sirian i cili kishte organizuar dhe marrë pjesë në një sulm ndaj një grupi rivalësh në Thun, Kantoni i Bernës, në gusht të vitit 2017. Siriani, edhe pse i integruar mirë duhet të largohet nga Zvicra, transmeton albinfo.ch.

Më 11 gusht 2017, personi atëherë 22-vjeçar kishte patur një përballje fillestare me një grup të përbërë kryesisht nga shqiptarë. Duke kërkuar hakmarrje, siriani me prejardhje kurde kishte mbledhur rreth njëzet miq në apartamentin e tij të nesërmen dhe kishte hartuar një strategji sulmi për mbrëmjen, shkruan Agjencia Zvicerane e lajmeve, SDA.

Kur erdhi koha, grupi, i armatosur me sprej piperi, shkopinj, thika, zinxhirë biçikletash dhe kaçavida, shkoi në qendër të Thunit. Me një avantazh numerik prej 25 personash, ata rrethuan nëntë kundërshtarët e tyre dhe i sulmuan pa paralajmërim.

Së bashku me tetë sirianë të tjerë, i përmenduri më lartë u dënua në vitin 2020 me një gjobë me kusht prej 116 frangash në ditë për sulmin. Ai gjithashtu u urdhërua të largohej nga vendi, përcjell albinfo.ch. Në janar të vitit 2023, Gjykata e Lartë e Bernës e rriti dënimin fillestar në 145 tarifa ditore dhe mbështeti urdhrin e deportimit.

Gjykata Supreme Federale: U vërtetua se sulmi ishte i njëanshüem

Para Gjykatës Supreme Federale, siriani ka bërë ankesë që urdhri i deportimit të rrëzohej dhe veprimet e tij të klasifikoheshin si përleshje. Në një vendim të publikuar të enjten, gjykata arriti në përfundimin se anëtarët e dy grupeve nuk kishin sulmuar njëri-tjetrin. Përkundrazi, sirianët kishin ndërmarrë menjëherë veprime, duke përbërë kështu një sulm të njëanshëm.

Sipas Gjykatës Supreme Federale, faji i burrit sirian është i rëndë. Si nxitës, ai kishte bërë bashkë të njohurit e tij, kishte planifikuar sulmin dhe kishte marrë pjesë në të.

Gjykata shkruan se siguria publike e Zvicrës është më e rëndësishme se interesi privat i të riut për të qëndruar në Zvicër me gruan dhe fëmijën e tyre, transmeton albinfo.ch. Situata në Siri është e pasigurt, por ankuesi nuk duket se është në rrezik jete në vendin e tij të lindjes.

SBB dhe DB gjejnë zgjidhje për vonesat e trenave nga Gjermania

Vonesat e trenave që qarkullojnë nga Gjermania në Zvicër përbëjnë prej kohësh një problem serioz në trafikun hekurudhir zviceran.

Për këtë arsye kompania shteterore zvicerane e hekurudhave SBB dhe ajo gjermane Deutsche Bahn  (DB) kanë rënë dakord për masa të përbashkëta për të përmirësuar saktësinë e trenave Intercity nga Stuttgart nëpërmjet Schaffhausenit në Cyrih, shkruan srf.ch.

Duke filluar me ndryshimin e orarit që bëhet në mesin e dhjetorit, çdo tren tjetër i nisur nga Stuttgarti do të përfundojë në Singen, pranë kufirit zviceran. Prej andej, një tren i ri i Deutsche Bahn do të shkojë në Cyrih, transmeton albinfo.ch.

Për ata trena që vazhdojnë të shkojnë drejtpërdrejt në Cyrih, një tren zëvendësues i SBB do të niset nga Schaffhauseni në rast vonesash të konsiderueshme. Kjo zgjidhje është në fuqi për çdo tren Intercity midis Stuttgart dhe Cyrih që nga korriku. Megjithatë, ende nuk është arritur përmirësimi i dëshiruar i situatës.

SHBA do të lejojë vetëm 7,500 refugjatë në vit

Administrata e Presidentit të SHBA-së, Donald Trump, planifikon të pranojë vetëm 7,500 refugjatë në vit në të ardhmen. Kjo u njoftua në një deklaratë qeveritare. Kufiri i mëparshëm ishte 125,000 njerëz në vit, transmeton albinfo.ch.

Për më tepër, qeveria amerikane synon t’u japë përparësi afrikanojugorëve të bardhë në procesin e pranimit, shkruan srf.ch duke ju referuar mediave amerikane. Këta janë pasardhës të kolonëve holandezë, vazhdon deklarata. Qeveria amerikane pohon se ata janë viktima të diskriminimit racor.

Në SHBA, kuota vjetore për refugjatët propozohet nga presidenti. Kongresi duhet të konsultohet çdo herë.

Osmani: Nuk ka propozim për mandatar, pritet përgjigja e Kurtit

Presidentja Vjosa Osmani ka bërë bashkë liderët e partive parlamentare, në përpjekjen e dytë dhe të fundit për ta formuar Qeverinë. Por, asnjëri nga ta nuk ka propozuar mandatar për kryeministër, përpos kryeministrit në detyrë, Albin Kurti, që ka kërkuar kohë përpara se të japë përgjigjen finale. Presidentja tha se do ta presë këtë përgjigje, përpara se të vendosë për zgjedhje të parakohshme.

Edhe disa ditë kohë ka kërkuar kryetari i Lëvizjes Vetëvendosje, Albin Kurti, që të vendosë nëse do të tentojë sërish të formojë qeverinë apo do t’u bashkëngjitet partive të tjera politike, që janë përcaktuar për të shkuar në zgjedhje të parakohshme, shkruan koha.net.

Qëndrimin e ka shprehur në takimin që presidentja Vjosa Osmani e ka zhvilluar me liderët e partive politike, në kuadër të konsultave për mandatarin e dytë për formimin e Qeverisë.

Kurti nuk foli pas takimit, por qëndrimin e tij e ka bërë të ditur presidentja.

“Kryetari i Lëvizjes Vetëvendosje ka kërkuar që të më takoj edhe njëherë para se të skadojë afati 10 ditor për caktim të mandatarit të dytë dhe pas konsultimeve që i ka brenda partisë politike që e përfaqëson do të vijë me propozim apo jo është çështje e tyre, mirëpo ne e kemi për obligim kushtetues që t’i respektojmë ato afate”, ka thënë Osmani.

Në rast të synimit që të sigurojë shumicën e nevojshme, Kurti duhet të gjejë një kandidat tjetër, ngase presidentja Osmani bëri të ditur se nuk mund ta mandatojë atë për kryeministër, shkaku që herën e parë ka dështuar të sigurojë votat e nevojshme në Kuvend, për ta formuar qeverinë.

Këtë qëndrim, ajo tha se e mbështet te konstatimet e aktgjykimeve të Gjykatës Kushtetuese për këtë çështje, ndonëse i vlerëson si jo të jologjikshme.

“Ato aktgjykime me vetë faktin që e përmendin mandatar tjetër, interpretimi ynë është që nënkupton mandatar tjetër. A më duket e logjikshme një gjë e tillë? Nuk më duket aspak e logjikshme, për një arsye shumë të thjeshtë: një mandatar ndoshta sot nuk i ka votat, por mund t`i krijoj pas 2 muajsh, pas dy javësh”, ka thënë Osmani.

Për dallim nga Kurti, liderët e tri partive deri tash në opozitë, janë të vendosur që vendi duhet të shkojë në zgjedhje.

Filmi i Dea Gjinovcit, në kërkim të gjurmëve të identitetit

Dea Gjinovci është një regjisore e re shqiptarozvicerane e filmit. Ajo, veç tjerash ka studiuar për Ekonomi dhe Politikë në SOAS në Londër si dhe për shkenca në Paris. Ka kryer master për Antropologji dhe Film Dokumentar. Në rrugëtimin e saj të deritashëm prej krijueseje, Dea është vlerësuar me disa çmime të rëndësishme për punën e saj.

Filmi i saj më i ri, “le beaute del anee” (Bukuria e gomarit) ka pasur premierën botërore në festivalin prestigjioz ZFF në Cyrih, ku ka marrë pjesë në konkurrencë zyrtare. Me këtë rast Albinfo.ch ka zhvilluar një intervistë me Dea Gjinovcin.

Albinfo.ch: Filmi juaj le beaute del anee ka marrë pjesë në festivalin prestigjioz ZFF në Cyrih, ku kishte një pritje mjaft të ngrohtë nga publiku. Si do ta përshkruanit ju, si autore, idenë e filmit, çfarë keni dashur të veni në fokus me këtë film?

Dea Gjinovci: Ideja kryesore e filmit tim ishte të vë në pikëpyetje idenë e “kthimit” – si mund të bëhet ai kur gjithçka me të cilën je rritur është zhdukur? Ky film është një përpjekje për t’u rilidhur me një vend që është transformuar, dhe për të parë se si brezat – nga babai im, tek unë dhe motrat e mia – mund të bëhen sërish pjesë e strukturës së fshatit ku ai u rrit; dhe mënyra për ta bërë këtë është përmes krijimit të një filmi mbi të kaluarën e fshatit, bashkë me të gjithë njerëzit që jetojnë aty sot.

Albinfo.ch: A është filmi juaj një përpjekje për të ndriçuar të pathënat e luftës, plagët që ajo lë në shoqëri, në këtë rast në shoqërinë kosovare?

Dea Gjinovci: Në një kohë kur po përjetojmë një gjenocid dhe shkatërrim të madh material në Gaza, si edhe tre vitet e fundit të luftës në Ukrainë, e po ashtu shfarosjen absolute njerëzore dhe kulturore që po ndodh në Sudan – kemi nevojë për filma që reflektojnë mbi pasojat e luftës, jo vetëm teksa po ndodhin, por edhe dekada më pas. Në Kosovë, pasojat mund të shihen ende qartë – mbi 90% e fshatrave u shkatërruan gjatë luftës. Shumë pak nga trashëgimia jonë historike dhe materiale ka mbetur në këmbë. Për mua ishte e rëndësishme të vija në pah se sa shumë kemi humbur, por edhe sa shumë ka ende për t’u ruajtur, ripërfytyruar dhe regjistruar nga njerëzit që ende jetojnë dhe mund të na tregojnë si kanë qenë gjërat.

Albinfo.ch: Deri më tani keni realizuar disa filma të cilët i lidh si një motiv i përbashkët kërkimi i identitetit, gjegjësisht gjurmimi i përjetimeve traumatike të brezit të prindërve tuaj. Është kjo problematikë tipike për artistët me “sfond migracioni” apo ju keni një motiv shtesë për të realizuar filma me këtë tematikë?

Dea Gjinovci: Po, mendoj se në komunitetin e kineastëve të diasporës ekziston padyshim një introspeksion i thellë mbi kuptimin e identitetit – duke u rritur me ndjesinë se nuk i përkisje plotësisht asnjërit identitet, të bën ta vësh në pikëpyetje botën përreth ndryshe. Mendoj se kërkimi për rrënjët tona – prej nga vijmë? – është një ndër shtysat më të fuqishme për çdo njeri. Duhet të dimë prej nga vijmë për ta kuptuar më mirë veten. Po ashtu, fokusi im mbi imigracionin dhe mërgimin është një akt politik. Për mua ekziston një hendek i madh midis mënyrës se si përfaqësohet migrimi dhe realitetit të tij të përditshëm.

Albinfo.ch: Në dy nga filmat tuaj të deritanishëm Sans le Kosovo dhe tani në La beauté de l’âne keni vendosur babain Tuaj, Asllan Gjinovcin, si protagonist ose si njeriun rreth të cilit zhvillohet fabula e filmit. Çfarë ju ka shtyrë të bëni pikërisht këtë zgjedhje dhe sa mendoni se ja keni dalë ta skalisni portretin e mërgimtarit të gjeneratës së vjetër përmes figurës së babait tuaj?

Dea Gjinovci: Me Sans le Kosovo fillova të eksploroja udhëtimin e emigrimit të babait tim në fund të viteve 1960, nga Kosova në Itali e pastaj në Zvicër. Ishte vetëm fillimi i një kërkimi për të kuptuar më mirë efektet dhe sakrificat që lindin nga vendimi për të lënë vendin tënd. Ndërkohë realizova filmin Wake Up on Mars mbi një familje azilkërkuesish në Suedi, dhe më pas ndjeva nevojën të kthehesha për të eksploruar më thellë marrëdhënien time me mërgimin e babait tim, çfarë do të thotë për mua dhe si ka ndikuar ai edhe tek unë. Mendoj se babai im përfaqëson hapjen dhe brishtësinë që mund të zhvillohen tek një njeri teksa ai plaket; gjatë procesit të xhirimit ai mbeti gjithnjë introspektiv dhe i hapur ndaj kërkesave të filmit. Besoj se kjo e ndihmoi edhe atë të përpunonte disa nga pendesat dhe dhimbjet që kishte mbajtur brenda vetes.

Albinfo.ch: Filmi juaj më i ri është vlerësuar veç tjerash për një “realizëm magjik” që e përshkon. Çfarë mund të thoni për qasjen tuaj ndaj kësaj teme, cilat mjete artistike keni përdorur që e bëjnë të veçantë këtë film?

Dea Gjinovci: Inspirimi im në kinematografi vjen nga regjisorë që e kanë trajtuar jetën me poezi, realizëm magjik dhe surrealizëm: Theo Angelopoulos, Fellini, Tarkovsky apo Terrence Malick. Është e vështirë për mua të eksploroj realitetin e njerëzve pa u zhytur në përfaqësimin e kujtesës së tyre apo edhe të botës imagjinare ku ata mund të jetojnë. Gjithmonë mendoj se shtresëzimet e jetës së dikujt duhen përfaqësuar. Kjo është arsyeja pse filmat e mi shpesh i realizoj rreth ndërtimit të skenografive të frymëzuara edhe nga forma teatrale.

Albinfo.ch: Keni punuar një film me aktorë amatorë. Cila është përvoja juaj me këtë “kast” aktorësh dhe cilat janë vështirësitë specifike të punës me aktorë të tillë. 

Dea Gjinovci: Shumë nga aktorët e filmit ishin fëmijë nga Makermali, fshati i babait tim. I takuam në mars 2022 dhe filluam xhirimet me ta në gusht 2022. Ishte një përvojë e mrekullueshme të xhiroja me ta, nuk kam parë kurrë fëmijë kaq të hapur dhe bujarë, kaq natyralë para kamerës. Ata e bënë filmin atë që është sot.

Albinfo.ch: Po ashtu mund të na flisni për vështirësitë e natyrës teknike gjatë realizimit të filmit, nisur nga fakti se keni dashur të “rikrijoni” një botë fëmijërore të babait tuaj, që e ka jetuar para më shumë se 60 vitesh.

Dea Gjinovci: Pati shumë sfida teknike pasi duhej të ndërtonim skenografi të mëdha në ambient fshati. Na duhej t’i sillnim skenografitë me traktorë nëpër lokacione, të negocionim me disa njerëz për vendin ku mund të ngrinim shtëpinë që donim të ndërtonim si skenografi. Duhej të gjenim të gjitha materialet në mënyrë lokale dhe, meqë ekipi ynë i skenografisë ishte francez, duhej shumë përkthim. Por sidoqoftë, banorët e fshatit na pritën në mënyrë të mrekullueshme dhe morëm shumë mbështetje prej tyre.

Albinfo.ch: Në një artikull mbi filmat tuaj kemi hasur edhe një vlerësim interesant mbi sukseset e “valës së re të filmit kosovar”, ku ju vendosin edhe ju. Mund të na thoni në këtë kontekst më shumë lidhur me këtë valë dhe sa e ndjeni veten si pjesë e saj?

Dea Gjinovci: Mendoj se vala e re e filmit kosovar nis me kineastët që kanë lindur dhe janë rritur në Kosovë. Unë e ndjej veten pjesë të saj, por njëkohësisht edhe pjesë e komunitetit të kineastëve të diasporës, pasi shumicën e jetës e kam kaluar në Zvicër. Do të thosha se kjo valë është shumë e fuqishme dhe po bëhet edhe më e fortë. Kinemaja ka qenë një mënyrë për Kosovën të jetë e pranishme në skenën kulturore ndërkombëtare, dhe për një vend të vogël do të ishte shumë e vështirë të ekzistonte ndryshe.

Albinfo.ch: Jeni duke krijuar ndonjë film ose keni në duar ndonjë skenar që do ta realizoni në një të ardhme të afërt?

Dea Gjinovci: Jam tashmë duke punuar në një film tjetër, skenari ende nuk është gati dhe është një film njarja e të cilit është vendosur në kohën e Rilindjes italiane. Për dokumentarin tim të ardhshëm, Sisters Act, do të filloj xhirimet vitin tjetër me kompaninë e prodhimit Contrast Film në Cyrih.

Biografi

Dea Gjinovci është një skenariste, regjisore dhe producente zvicerano-shqiptare. Filmat e saj janë shfaqur premierë në festivale prestigjioze ndërkombëtare filmi, duke përfshirë Tribeca Film Festival, Visions du Réel, IDFA, CPH:DOX, Hot Docs, DocNYC, Winterthur KurzFilmTage dhe shumë të tjerë… Ajo është ish-studente (alumna) e Sundance dhe e Film Independent Fellow e vitit 2019.

Stili i saj kinematografik përzien rrëfimin poetik, realizmin magjik dhe cinéma vérité. Ajo ka fituar disa çmime, duke përfshirë atë “Filmi më i Mirë Kombëtar” në Dokufest 2017, “Talenti më i Mirë i Ri” si në ZagrebDox 2021 ashtu edhe në Biografilm 2020.

Dea është anëtare e Akademisë Zvicerane të Filmit që nga nominimi i saj për “Dokumentarin më të Mirë” për filmin “Wake Up on Mars” në vitin 2022. Dea është gjithashtu anëtare e Akademisë Evropiane të Filmit. Ajo është në post-prodhim të dokumentarit të saj të dytë me metrazh të gjatë, The Beauty of the Donkey, dhe po shkruan romanin e saj të parë jo-fiktiv me shtëpinë botuese franceze Phébus (Libella).

Gjinovci ka një diplomë BA (Hons) në Ekonomi dhe Politikë nga SOAS, Universiteti i Londrës dhe një diplomë master në film etnografik dhe dokumentar nga UCL, Universiteti i Londrës.

 

Më shumë sulme ndaj grave të moshuara raportohen në Zvicër

Dhuna ndaj grave të moshuara është në rritje në Zvicër. Në vitin 2024 pati 411 raste agresioni ndaj personave të moshës 60 vjeç e lart, 73% e tyre gra, sipas qendrës kombëtare të kompetencës “Pleqëria pa Dhunë”.

Viktimat kanë një moshë mesatare prej 81 vjeç dhe rastet janë rritur me 15% që nga viti 2023. Megjithatë, drejtoresha e qendrës, Ruth Mettler Ernst, kur u pyet nga Agjencia Zvicerane e Lajmeve Keystone-ATS, supozon se një numër i madh rastesh nuk raportohen. Dhuna ndaj të moshuarve është ende një temë tabu dhe e sikletshme, tha ajo. Viktimat duhet shumë besim për të raportuar abuzimin që kanë pësuar, transmeton albinfo.ch.

Sipas qendrës së ekspertizës, 70% e rasteve ndodhin në mjedisin privat dhe 29% të tjera në institucione. Nga ana tjetër, 80% e autorëve vijnë nga një rreth i mbyllur shoqëror, duke përfshirë të afërmit, bashkëshortët, miqtë dhe kujdestarët.

Gratë në moshë të thyer janë veçanërisht në rrezik për shkak të moshës, gjinisë dhe nevojës në rritje për kujdes. Ndërsa humbasin vetëmjaftueshmërinë, rritet mundësia për ta gjetur veten në një marrëdhënie tepër të varur.

Raporti i dytë paralel i Zvicrës mbi Konventën e Stambollit kundër dhunës me bazë gjinore tregon përparim në rritjen e ndërgjegjësimit kundër dhunës në pleqëri, sipas qendrës së kompetencës. Megjithatë, rasti specifik i dhunës ndaj grave të moshuara nuk përmendet në mënyrë të qartë, pasi “njerëzit e moshuar” quhen në përgjithësi.

Traktatet e BE-së kryesisht miratohen në Zvicër

Traktatet e BE-së mbështeten përgjithësisht nga partitë politike, partnerët socialë dhe organizatat e biznesit. Po kërkohen përmirësime në zbatimin e tyre në vend.

Partia Socialdemokrate e krahut të majtë, Partia Radikale-Liberale e qendrës së djathtë, Partia e Qendrës, Partia e Gjelbër e krahut të majtë dhe Partia e Gjelbër Liberale e qendrës mbështesin në parim stabilizimin dhe zgjerimin e marrëveshjeve dypalëshe me Bashkimin Evropian, siç mund të shihet nga deklaratat e tyre mbi konsultimin, i cili përfundoi të premten, shkruan swissinfo, transmeton albinfo.ch.

Partia Popullore Zvicerane e krahut të djathtë është qartësisht kundër marrëveshjeve dypalëshe.

Sa i përket zbatimit në vend, partitë po bëjnë thirrje për rregullime në fusha të tilla si imigracioni, zbatimi i marrëveshjes së energjisë elektrike dhe masat e mbrojtjes së pagave.

Ndërkohë, Partia Popullore e hedh poshtë marrëveshjen e negociuar në tërësi. Partia flet për një “traktat të nënshtrimit të shtetit kolonial” dhe “fundin e rrugës dypalëshe”. Ajo kritikon elementët institucionalë në veçanti.

Rrëmbimet në rritje: Një fëmijë zhduket në Zvicër çdo dy ditë

Numri është alarmues: Çdo ditë tjetër, një fëmijë rrëmbehet, qoftë nga Zvicra ose brenda vendit. Zyra Federale e Drejtësisë regjistroi gjithsej 154 raste të rrëmbimit të fëmijëve për vitin 2024. Nga këto, 90 raste përfshinin fëmijën që nxirrej nga Zvicra, sipas NZZ.

Ajo që e bën veçanërisht të vështirë është se babai ose nëna që mbetet në Zvicër duhet të luftojë një betejë të vështirë për ta sjellë fëmijën e tyre në shtëpi. Kjo kërkon kohë dhe energji, dhe rezultati është i pasigurt. Kjo pavarësisht një marrëveshjeje ndërkombëtare të nënshkruar në Hagë në vitin 1980, që synonte kthimin e shpejtë të fëmijëve të rrëmbyer – idealisht brenda gjashtë javësh. Megjithatë, zbatimi i saj nuk është aspak i lehtë, transmeton albinfo.ch.

Çdo rrëmbim është një rast unik. Por ka disa ngjashmëri. Shpesh ndodh me prindërit që vijnë nga vende të ndryshme. Kur krijohet një përçarje, prindi e merr fëmijën përsëri në vendin e tij të origjinës. Dhe kjo zakonisht është nëna. Në 75 përqind të rasteve, siç raporton më tej “NZZ”.

Rrëmbime të tilla bëjnë vazhdimisht bujë.

Kostot e varrezave në Austri janë rritur me 44% në dhjetë vitet e fundit

Sipas Statistikave të Austrisë, tarifat e varrezave janë rritur me 44 përqind gjatë dhjetë viteve të fundit – dukshëm më shumë se çmimet e përgjithshme të konsumit, të cilat u rritën me 37 përqind. Në disa komuna, kostot për përdorimin e varreve dhe varrimet janë më shumë se dyfishuar ose edhe trefishuar. Familjet pa vendbanim në komunën përkatëse janë veçanërisht të prekura, pasi shumë lokalitete vendosin mbishpagesa për jo-rezidentët.

Administratat e varrezave tregojnë rritjen e kostove të energjisë, personelit dhe mirëmbajtjes, si dhe kërkesat ligjore për rikuperimin e kostove. Megjithatë, ndryshimet midis qyteteve dhe komunave janë të mëdha dhe krahasimet janë të vështira. Çdo komunë përcakton tarifat e veta përmes një “urdhërese për tarifën e varrezave” të lëshuar nga këshilli vendor. Për varrezat e drejtuara nga kisha ose private, tarifat përcaktohen nga operatori përkatës brenda kuadrit të ligjeve rajonale. Si rezultat, shumat ndryshojnë në varësi të vendndodhjes dhe menaxhimit. Përkufizimet dhe kohëzgjatjet për qiratë e varreve gjithashtu ndryshojnë – disa tarifa zbatohen për dhjetë vjet, të tjera për njëzet ose pesëdhjetë.

Rritjet e tarifave janë shumë më të larta se inflacioni

Një shembull veçanërisht drastik vjen nga komuna e Großweikersdorf e Austrisë së Poshtme. Atje, tarifa e përdorimit për një varr familjar — e cila kushtoi 960 euro për dhjetë vjet në vitin 2015 — u rrit këtë vit në 3,170 euro, një rritje prej 230 përqind, ekuivalente me një rritje vjetore të çmimit prej 12.7 përqind. Për krahasim, inflacioni i përgjithshëm gjatë asaj periudhe ishte mesatarisht 3.2 përqind në vit.

Mbajtësit e varreve u përballën me zgjedhjen e pagesës ose heqjes dorë nga varri — megjithëse edhe kjo do të kishte qenë e kushtueshme. Sipas bashkisë, pastrimi dhe rivarrosja e eshtrave do të kishte kushtuar rreth 6,200 euro. “Ne ndiheshim të bllokuar”, thanë anëtarët e familjes, të cilët me ngurrim vendosën të paguanin tarifën shumë të rritur, shkruan theinternational, transmeton albinfo.at.

Shtesa për jo-rezidentët

Bashkia e justifikoi rritjen duke vënë në dukje se të prekurit nuk jetonin në Großweikersdorf. Vendasit nuk duhet të subvencionojnë kostot e të huajve, argumentuan zyrtarët. Arsyetim i ngjashëm shfaqet edhe diku tjetër: në Innsbruck, për shembull, lista e tarifave përfshin në mënyrë të qartë një “shtese për jo-rezidentët” prej 50 përqind të aplikuar për tarifat e përdorimit të varreve dhe varrezave.

Kritikët e shohin këtë praktikë si të vjetëruar. Familjet sot janë shumë më të lëvizshme dhe shumë pasardhës nuk jetojnë më në vendlindjet e tyre të të parëve. Megjithatë, ata mbajnë varre familjare atje – dhe penalizohen për lidhjen e tyre përmes mbishpagimeve të konsiderueshme.

Diferenca të mëdha çmimesh midis komunave

Dallimet janë të habitshme kur krahasohen kryeqytetet e shteteve: në Vjenë, një varr tradicional familjar kushton midis 34.50 dhe 99 euro në vit, varësisht nga vendndodhja; në Innsbruck, një varr i thjeshtë në rresht kushton 632 euro për dhjetë vjet; në Salzburg, një varr familjar mund të arrijë deri në 4,245 euro për dhjetë vjet. Shpesh aplikohen tarifa shtesë administrative dhe përdorimi, të cilat gjithashtu ndryshojnë shumë.

Strukturat e çmimeve janë të errëta dhe mungon transparenca. Krahasimet janë të vështira, pasi tarifat bazohen në periudha të ndryshme kohore (shuma vjetore ose 10/25-vjeçare), përfshijnë komponentë të ndryshëm (qiraja bazë e varrit kundrejt tarifave të shtuara të përdorimit ose administrimit) dhe varen shumë nga kategoria dhe dizajni i vendndodhjes (me ose pa pllakë mbuluese, ose lloj kripte).

“Pak industri janë aq diskrete sa biznesi i funeralit”, thonë analistët e konsumatorëve – dhe kjo vlen edhe për varrezat. Shumë bashki i publikojnë tarifat e tyre vetëm në buletinet zyrtare, duke i lënë familjet të pavetëdijshme për kostot derisa të marrin faturën. Ndërsa administratat përmendin shpenzime më të larta operative, kritikët ankohen për mungesën e rregullimeve sociale dhe rritje të menjëhershme të çmimeve.

Në të gjithë Austrinë, trendi është i qartë: tarifat e varrezave janë rritur në mënyrë disproporcionale – duke u rritur më shpejt se inflacioni. Kështu, rreth Ditës së Gjithë Shenjtorëve dhe të Gjithë Shpirtrave, ndërsa njerëzit kujtojnë të ndjerin, shumë kujtohen se edhe përkujtimi është bërë dukshëm më i shtrenjtë.

Bie numri i sulmeve të ujqërve ndaj kafshëve të fermave, në Zvicër

Sulmet e ujqërve ndaj kafshëve të fermave në Zvicër po bien këtë vit. Ticino është i vetmi kanton që po i kundërvihet këtij trendi. Kjo u raportua të enjten në një deklaratë nga Pro Natura, WWF Zvicër, Grupi Zviceran i Ujqve dhe BirdLife Zvicër.

Në fund të tetorit të këtij viti, që është fundi i periudhës së kullotave alpine, u vranë 832 kafshë, 37 më pak se në të njëjtën periudhë të një viti më parë. Nga ana tjetër, numri i tufave u rrit pak, nga 38 në vitin 2024 nga Fondacioni Kora në 42 në vitin 2025.

Në Ticino, numri i incidenteve u rrit nga 115 në 195, por kjo përfshin edhe raste në të cilat “ndërhyrja e ujkut mund të përjashtohet”, gjë që e bën këtë shifër të pakrahasueshme me atë të kantoneve të tjera. Faktorë të tjerë ndikues janë rritja e grabitqarëve në territor dhe një përqindje e lartë (50%) e bagëtive të pambrojtura në “vende që konsiderohen të mbrojtura”, thuhet në deklaratë. Megjithatë, numri i sulmeve është dukshëm më i ulët në krahasim me numrin në vitin 2022 (260). Në tokën retike, nga ana tjetër, numri i vrasjeve ra nga 195 në 189.

Katër shoqatat mjedisore i lidhin këto shifra me efektivitetin e masave të mbrojtjes së tufës. “Shifrat”, shkruajnë ata, “tregojnë se duke përforcuar mbrojtjen e tufës dhe duke rregulluar popullatën e ujqërve në përputhje me ligjin, bashkëjetesa e qëndrueshme midis grabitqarëve dhe blegtorëve është e mundur”. Bëhet gjithashtu një thirrje për të rivlerësuar rolin efektiv të rregullimit parandalues ​​të kafshëve në kontekstin e stabilizimit të numrit të sulmeve, transmeton albinfo.ch.

Sipas presidentit të Federatës Zvicerane të Bujqësisë së Deleve (FSAO), Lukas Berger, kur u pyet për këtë temë nga agjencia e lajmeve Keystone-ATS, për shkak të metodave të ndryshme të zbulimit “këto shifra duhet të trajtohen me shumë kujdes”. Këtë verë, kanë ndodhur humbje të shumta kafshësh për të cilat supozohet se kanë qenë të përfshirë ujqër, por pa qenë në gjendje ta provojnë këtë, ata nuk janë përfshirë në statistika.

Shumë nga fermerët e përfshirë thuhet se janë të rraskapitur psikologjikisht, për shkak të numrit të lartë të bagëtive të humbura, dhe fizikisht të rraskapitur, për shkak të masave të kërkuara mbrojtëse që duhen zbatuar. Sipas FSAO-së, ujku nuk duhet të ketë vend në Zvicër, por meqenëse është vendosur atje gjithsesi, ajo pajtohet me argumentin e shoqatave mjedisore se një kombinim i mbrojtjes së tufës dhe eliminimit të qenve është i nevojshëm.

Faza e tretë e rregullimit të ujqërve është aktualisht në proces, në të cilën është e mundur të vriten ekzemplarët që ende nuk kanë gjuajtur bagëti. Berger pyet veten, megjithatë, nëse “kjo është e mjaftueshme” apo nëse nevojiten masa edhe më drastike. Për shembull, dega Graubünden e Partisë Popullore Zvicerane të krahut të djathtë po bën thirrje që periudha e gjuetisë së ujqërve të zgjatet dhe që gjuetarët të jenë më të përfshirë.

Vendet e lira të punës në bankat zvicerane vazhdojnë të bien

Trendi afatgjatë i vendeve të lira të punës për punonjësit e bankave po vazhdon: numri i njoftimeve për punë në dhjetë institucionet më të mëdha financiare zvicerane ra përsëri në tetor.

Vetëm pak më pak se 528 vende pune shpallen aktualisht në faqet e internetit të bankave. Kjo është 5.5% më pak se në shtator, sipas një vlerësimi nga portali i punës Indeed, i cili analizon rregullisht njoftimet për punë në faqet e internetit të bankave për agjencinë e lajmeve AWP. Merren parasysh vetëm vendet e punës me një vend pune në Zvicër.

Praktikat, stazhet dhe pozicionet e tjera të trajnimit llogariten gjithashtu veçmas. Nëse merren parasysh edhe këto, numri i njoftimeve për punë ra edhe më ndjeshëm në tetor, megjithëse kjo ka të ngjarë të lidhet me fazat tipike të rekrutimit për praktikat, transmeton albinfo.ch.

Një krahasim disi më afatgjatë tregon se tregu i punës në sektorin bankar ka ndryshuar ndjeshëm. Sipas një ankete nga Indeed, numri i njoftimeve për punë ishte pothuajse 14% më i lartë një vit më parë dhe rreth 70% më i lartë dy vjet më parë.

E ndarë sipas bankave, UBS në veçanti reklamoi disa herë më shumë vende pune dy vjet më parë: kishte mbi 300 njoftime pune në faqen e saj të internetit dhe atë të Credit Suisse në tetor 2023. Sot ka ende rreth 90.

Por Zürcher Kantonalbank dhe PostFinance gjithashtu kishin rreth dy herë më shumë vende të lira pune dy vjet më parë sesa sot. Dhe madje edhe në Raiffeisen, grupi bankar me numrin më të madh të vendeve të lira të punës për momentin, kërkuesit e punës gjetën rreth një të tretën më shumë oferta pune në vjeshtën e vitit 2023 sesa tani.

Çfarë dokumentesh më duhen për të marrë me qira një apartament në Zvicër?

Gjetja e një apartamenti me qira në Zvicër është tepër konkurruese, edhe nëse nuk po kërkoni në metropolet më të mëdha të Cyrihut dhe Gjenevës.

Qiradhënësit shpesh marrin qindra aplikime për secilën ofertë apartamenti.

Një mënyrë për të ecur përpara është të siguroheni që i keni dokumentet tuaja në rregull herët – në shumë raste edhe para se ta shihni apartamentin në fjalë.

Ndërsa kjo ndonjëherë do të çojë në disa shtypje të panevojshme, do të siguroheni që dokumentacioni juaj i plotësuar të jetë në krye të grumbullit të qiradhënësit kur duhet të merret vendimi i madh.

Nëse nuk i dorëzoni dokumentet personalisht, vendosini të gjitha së bashku në një skedar PDF kur ta dërgoni për ta bërë më të lehtë për qiradhënësin ta lexojë.

Këtu janë disa nga dokumentet e rëndësishme që do t’ju duhen për të gjetur një apartament në Zvicër.

Ekzistojnë dy kategori të gjera dokumentesh që ju nevojiten për t’u zhvendosur në një apartament në Zvicër: nevoja për të pasur dhe e mira për të pasur, megjithëse gjërat janë kaq konkurruese këto ditë sa shumë nga e mira për të pasur po bëhen pak më thelbësore.

Kërkesat për të pasur përfshijnë identifikimin, formularin e aplikimit dhe lejen e qëndrimit (nëse nuk keni pasaportë zvicerane).

Gjërat që është mirë t’i kesh janë një letër motivimi, një deklaratë lirimi nga borxhet, informacion mbi punësimin, referenca nga punëdhënësit dhe nga pronarët e mëparshëm dhe informacione shtesë në lidhje me natyrën e punësimit tuaj, d.m.th. një kontratë që tregon kohëzgjatjen e punësimit tuaj.

Të gjitha dokumentet duhet të ofrohen në gjuhën e kantonit në të cilin aplikoni. Shpesh nuk do të jetë problem të aplikoni në anglisht, veçanërisht në qytetet më të mëdha, megjithatë një aplikim në gjuhën lokale do të shihet gjithmonë pozitivisht.

Së fundmi, ndërsa më poshtë është një udhëzues për dokumentet e kërkuara dhe të kërkuara zakonisht në Zvicër, ai ndryshon nga vendi në vend.

Ndonjëherë do t’ju duhet të regjistroheni në një kompani të caktuar pronash, për shembull, ose të jepni detaje të tjera specifike në lidhje me akomodimin, d.m.th. akomodimin e studentëve.

Megjithatë, pronarët e qirave janë të kufizuar të bëjnë pyetje të caktuara, duke përfshirë ato që lidhen me shëndetin. Më shumë informacion mbi këtë është i disponueshëm më poshtë.

Qiraja në Zvicër: Pyetjet që qiradhënësi juaj mund dhe nuk mund t’ju bëjë

Identifikimi

Kjo është relativisht e qartë, pasi as qiradhënësi më i besueshëm nuk ka gjasa t’ju lejojë të hyni pa prova se kush jeni.

Për të huajt, ka të ngjarë të kërkohet një pasaportë, megjithëse karta juaj e identitetit zviceran do të jetë gjithashtu e mjaftueshme.

Formulari i aplikimit

Formulari i aplikimit është pjesa qendrore e kërkesës suaj, prandaj sigurohuni që ta përfshini atë.

Ai do t’ju udhëzojë gjatë procesit, duke ju treguar se cilat informacione duhet të jepni dhe në përgjithësi atë që qiradhënësi e konsideron të nevojshme.

Në përgjithësi, formularët e aplikimit do të jenë të disponueshëm në internet, ose të paktën do të jenë të disponueshëm në momentin e shikimit të apartamentit.

Nëse mundeni, plotësojeni atë në internet dhe dorëzojeni atë në momentin e shikimit – kjo do t’ju vendosë përpara konkurrencës.

Statusi i punësimit

Në përgjithësi, aplikimi juaj do të kërkojë profesionin tuaj dhe punëdhënësin tuaj.

Ata gjithashtu do të kërkojnë një vlerësim të pagës dhe ndonjëherë provë të pagës, ose të paktën një shifër të përafërt të asaj që fitoni.

Agjencitë e pasurive të paluajtshme kanë tendencë të ndjekin rregullin e lirshëm që qiraja juaj nuk duhet të jetë më shumë se një e treta e pagës suaj, prandaj mbajeni mend këtë kur aplikoni.

Leja e qëndrimit

Siç e përshkruam këtu, pronarët nuk mund t’ju pyesin për kombësinë tuaj ose karakteristika të tjera të mundshme të lidhura, siç janë feja ose raca, por atyre u lejohet të kërkojnë prova të statusit tuaj të rezidencës.

Në mënyrë specifike, një pronar lejohet të pyesë nëse jeni zviceran apo jo dhe të japë detaje për shtetësinë ose detajet e rezidencës suaj, d.m.th. se çfarë lloj lejeje keni për të jetuar në Zvicër, shkruan thelocal.

Përsëri, ndërsa kjo mund të duket si një pyetje personale dhe mund të rezultojë në diskriminim, pronarët do të duan të dinë se ju keni të drejtë të jetoni në Zvicër dhe për këtë arsye ka të ngjarë të qëndroni për një afat të gjatë (afërsisht), transmeton albinfo.ch.

Deklarata e lirisë nga borxhi

Ka dy deklarata këtu – një certifikatë e përgjithshme që thotë se nuk jeni në borxh (nga organizata si CRIF, ZEK, IKO ose Bisnode) dhe një që thekson se nuk jeni në borxh ndaj pronarit tuaj të mëparshëm.

Në përgjithësi, asnjëra prej këtyre nuk kërkohet në Zvicër, megjithëse do ta bëni jetën tuaj më të vështirë nëse nuk i ofroni ato.

Në Gjermani dhe Austri, pronarët shpesh do të kërkojnë një Mietschuldenfreiheitsbescheinigung (shqiptohet meat-shool-den-fry-height-bee-shine-ee-goong).

Përkthyer fjalë për fjalë si certifikatë lirie nga borxhi i qirasë, Mietschuldenfreiheitsbescheinigung është një dokument që konfirmon se nuk keni borxhe qiraje për pronat tuaja të mëparshme.

Mbani mend se në Zvicër pronari i mëparshëm nuk është i detyruar të ofrojë këtë certifikatë – dhe një qiramarrës gjithashtu nuk është i detyruar ta tregojë atë.

Megjithatë, si me çdo gjë në këtë listë, një certifikatë e tillë ka të ngjarë të ndihmojë në bindjen e një qiradhënësi se një qiramarrës është i besueshëm.

Një qiradhënës që shqyrton dy aplikime identike ka të ngjarë të vendosë në favor të qiramarrësit që ka dhënë një Mietschuldenfreiheitsbescheinigung në vend të qiramarrësit që nuk e ka dhënë.

Nëse qiradhënësi juaj nuk do t’ju japë një – ose kërkon një shumë të madhe parash për ta marrë atë – mund t’ia jepni këtë informacion qiradhënësit tuaj të mundshëm.

Në përgjithësi nuk duhet t’ju ngarkohet më shumë se 20 franga për një deklaratë të tillë.

Letër motivimi

Një letër motivimi zakonisht nuk do të jetë një kërkesë, megjithatë është ndoshta shansi më i mirë që keni për të shpjeguar pak për veten tuaj, pse doni të jetoni në rajon (dhe në apartamentin specifik) dhe cilat janë qëllimet tuaja afatgjata.

Në përgjithësi nuk do të keni mundësi ta takoni qiradhënësin personalisht (përveç nëse është një qira private), kështu që letra motivuese është shansi juaj më i mirë për të dhënë një tregues se kush jeni në të vërtetë.

Kur shkruani një letër motivimi, sigurohuni që të mos përsërisni thjesht informacionin në formularin e aplikimit – përdoreni atë për të treguar një histori rreth vetes dhe pse jeni të magjepsur nga apartamenti (mbani mend se qiradhënësit do të jenë në gjendje të nuhasin një letër motivimi të përgjithshme shumë larg).

Ashtu si CV-të, letrat motivuese në Zvicër përgjithësisht përfshijnë foto.

Letra rekomandimi

Letra rekomandimi nga ish-qiradhënësi juaj ose nga punëdhënësi juaj janë padyshim në kategorinë “mirë për t’u pasur” dhe mund të mos shikohen fare, megjithatë një qiradhënës mund të ndikohet nga mendimi pozitiv i një ish-qiradhënësi.